26 september 2011

Gastvrijheid of entertainment?

Oh nee, de deurbel gaat...Hoe vaak voelde je je zo? Waarom beangstigd het ons soms dat anderen zomaar onverwacht binnen kunnen komen vallen? Ons huis is misschien niet helemaal netjes op dat moment, we hebben misschien geen mooie meubels, we hebben het allemaal niet voor elkaar, je hebt geen tijd en zo kun je nog wel even doorgaan
Als anderen je huis alleen mogen zien als je alles opgepoetst hebt, keurig opgeruimd en je met een heerlijke versgebakken taart klaar (niet verkeerd overigens) zit om de visite te ontvangen dat heet dat entertainment, vermaak. Je doet je uiterste best de ander te vermaken en bezig te houden en je hoopt dat diegene een beeld van jou en je huis vormt, die overeenkomt met het beeld wat jij graag wilt dat anderen van je hebben.

Gastvrijheid is anders.  Dat is: kom in mijn huis, ga lekker zitten, je bent altijd welkom, ik neem de tijd voor je, hopelijk vind je een momentje om hier bij ons tot rust te komen en hopelijk merk je door alles heen dat zowel ik als mijn gezin de Here dien en liefheb. Dat vraagt om een andere houding. Of je nu een groot of klein huis hebt, mooi en gezellig ingericht of juist helemaal niet, dat maakt niet uit! Heb je de ander lief zoals Jezus doet? Ben je bereid jouw wil en dus ook jouw huis ondergeschikt te maken aan de wil van Jezus, zoals in 1 Petrus 4:9 staat 'Weest gastvrij voor elkaar, zonder morren (mopperen)'. Als je naar 2 Koningen 4: 1 - 37 kijkt dan zie je daar het verhaal van de vrouw uit Sunem die de profeet Elisa gastvrij verwelkomde elke keer als hij hun huis voorbijging. Dat ging zelfs zover dat ze aan haar man vroeg een extra kamer te maken voor de profeet. Als beloning voor haar gastvrijheid schonk God haar een zoon. Wat bijzonder wat deze vrouw heeft gedaan en wat een voorbeeld voor ons.
Gastvrijheid kan betekenen dat je iemand die honger heeft of dorst te eten en te drinken geeft, dat je de ander een schuilplaats in je huis biedt (zoals in de WOll) dat de ander welkom is in je huis, hoe diegene ook is.
In Hebr.13:2 staat: Vergeet de gastvrijheid niet, want hierdoor hebben sommigen zonder het te weten engelen onderdak geboden. Misschien zeg je: Ja, maar ik heb het al zo druk en dat is niet goed voor mijn gezin. Nou, meestal vinden kinderen het geweldig als er iemand komt logeren of als er mensen langskomen, het is goed voor hun sociale ontwikkeling en leert hun ook later gastvrij te zijn.
Je mag wel je gezin beschermen tegen té veel bezoekjes. Jij zelf weet heel goed of je hier in doorslaat en geen 'nee' kan zeggen. Geef duidelijk 'nee' aan als dat nodig is, maar laat je houding gastvrij zijn en liefdevol en als je het moeilijk vindt breng dat dan in gebed aan onze Vader.

Meer ideeen voor gastvrijheid:

Bijbelstudie- of gebedsgroep bij je thuis houden
Tijdens kerst mensen die eenzaam zijn met jullie kerstdiner mee laten eten
Familieleden altijd welkom laten zijn
Maaltijden maken voor vrouwen uit de gemeente die net bevallen zijn
Rondom pasen en kerst iets lekker bakken voor de buren uit je straat en uitdelen evt. met een kerstboodschap erbij.
Iets lekker maken voor politie en brandweer en dat daar gaan brengen en ze te bedanken voor de trouwe inzet om een veilige omgeving voor ons allemaal te maken.


Misschien heb je zelf ook nog ideeen dan hoor ik het graag.

3 opmerkingen:

  1. Ik kom erachter dat niet niet zo vreselijk gastvrij ben. Vooral omdat mijn energie beperkt is, zeg ik best wel 'ns nee. Is dat erg.

    Die ideeën zijn echt leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijne leerzame blog! Ook ik ben niet zo gastvrij als je het zo beschrijft. Voor mij is het nog steeds te belangrijk dat het huis op orde is en of er genoeg te eten is, terwijl ik dat als ik bij een ander ben helemaal niet belangrijk vind.
    Met die ideeen ga ik eens aan de slag!
    Vr gr Sannepan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat m'n huis betreft, daar ben ik op een gegeven moment over heen gestapt. Want ik ruim het netjes op en de kinderen maken toch zo weer een rommeltje. Dat vind ik dus niet het ergste. Wat ik wel erg van mezelf vind is dat ik idd best vaak denk als iemand (aan)belt: nu liever niet... Al leven wij hier in het dorp best sociaal met zn allen, toch ook weer niet... (ik dan) Vind het erg moeilijk om gastvrij te zijn. Misschien heeft er ook mee te maken dat ik in de stad ben opgegroeid en iedereen daar voor zichzelf leefde?
    Als ik idd bij mn vriendin of buurvrouw naar binnen stap kijk ik niet rond van: zo wat is het hier een rommel of juist opgeruimd. Maar meer van: hier is een luisterend oor. Dus dat is veel belangrijker! Nu ik nog.... (nu klinkt het misschien heel dramatisch, maar 'men' is hier echt wel welkom hoor! Alleen moet ik mezelf zo over een drempel heenzetten....)

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je wilt reageren. Ik hoop dat je dat zult doen als de vrouw uit Spreuken 31:26 -Zij doet haar mond open met wijsheid,
onderricht uit genegenheid ligt op haar tong-