28 februari 2015

Baby op komst!

Dankbaar wil ik ook via deze blog bekend maken dat we ons vijfde kindje verwachten! Wat een zegen en geschenk!

 
Net als bij de vorige zwangerschap was ik weer zwanger van een tweeling (drie tweelingzwangerschappen achter elkaar, toch best bijzonder) en is dit keer ook weer één van de twee kindjes niet verder gegroeid en is het weer een miskraam geworden. We zijn ontzettend dankbaar dat het andere kindje wel leeft en zover je dat met de eerste echo kunt zien gezond lijkt.

Toch hebben we verdrietige weken gehad. We hadden zo gehoopt op een tweeling! En nu heb je een miskraam en een zwangerschap tegelijk en dat voelt zo dubbel. Je voelt je dankbaar en blij en dan weer schuldig omdat je je niet verdrietig voelt en dan voel je je erg verdrietig en dan schaam je je weer dat je niet dankbaarder bent voor het levende kindje.

Op de fb-pagina van Zeeuwse mama las ik een prachtig gedichtje wat mijn gevoel zo goed beschrijft.

Slaap maar zacht......

U had Uw Geest dubbel gegeven.
Twee kindjes mochten in mij leven...
Ze groeiden dicht onder mijn hart en ik wist,
U houdt ze stevig vast.

Maar toch, heeft één van hen losgelaten.
Waarom moest ééntje mij verlaten..
Ik weet wel Heer met mijn verstand,
juist nu houdt U deze ene in Uw hand.
En koestert dit kleintje zacht op Uw schoot.

Slaap zacht mijn kindje klein en teer.
'k Geef jou terug aan onze Heer.
Hij zal jouw leven vervolmaken,
nu ik jou los moet laten..
Slaap maar kindje, slaap maar zacht,
in de warme liefde van Gods hart.
't Is diezelfde liefde die mij troost, 't zelfde hart.
Dezelfde schoot, diezelfde armen om ons heen.
Door Hem zijn we toch weer ÉÉN!


Sandra van de blog Zeeuwse mama heeft ook een tweeling gekregen en één kindje van de twee heeft maar één dag geleefd en daarna heeft ze dit kindje terug moeten geven aan de Heere. Ook zo dubbel: blijdschap en diep verdriet. Ze vertelt hierover in het Tv-programma 'Bakkie troost'. Erg bemoedigend om te kijken.

De afgelopen weken heb ik hierdoor ook niet veel kunnen bloggen, maar hoop daarin op jullie begrip!

11 februari 2015

Het belang van genade en dankbaarheid in het dagelijks leven

Soms raakt je leven in een sleur. Het leven van alledag slokt je op. De zorgen om het wereldnieuws groeien. De huishoudelijke taken stijgen je boven het hoofd. De zorg om de kinderen, hun gezondheid, hun geestelijk leven. Zorgen misschien in het huwelijk of in familierelaties. Het kan je zomaar van minuut tot minuut bezighouden. Terneerdrukken. Angstig en bezorgd maken.

Wat is het dan goed om je blik omhoog te heffen naar God. Niet meer zien op jezelf, je zorgen en angsten maar uitzien naar Hem. Om in geloof te mogen zeggen: Heer, Ik ben het niet waard dat  U naar me omkijkt, maar spreek slechts een woord en het zal gebeuren (Lukas 7). Heere, spreek slechts Uw Woord van genade in mijn leven en het zal mijn leven veranderen. Er is niks in mij dat Gods genade verdient. Er is niks wat ik kan doen om Zijn gunst te winnen. Maar als je opkijkt naar Hem, dan is alles te vinden wat je nodig hebt: Genade, vergeving, vrede, liefde, overwinning van angst en zorgen, vreugde en diepe dankbaarheid.

En als je dan gaat beseffen hoe groot Gods genade en liefde voor jou is, dan kan het niet anders of je gaat danken en lofprijzen. Danken voor alle liefdesblijken die je van God krijgt. Alle zegeningen. En als je dan zo je zegeningen gaat benoemen en ze bij Gods troon brengt als dankoffer, dan gaan er dingen veranderen. Het leven van alledag verandert. Je krijgt meer vreugde, je geniet van de kleine dingen om je heen, je kunt ook in moeilijke omstandigheden staande blijven, je relatie met God verdiept zich, je bent zelf tot een zegen.

Michelle Duggar (moeder van 19 kinderen) schreef eens dat ze tot midden in de nacht kleding zat weg te vouwen en te strijken. Er kwam maar geen eind aan het werk. Ze was ontzettend moe en ze vroeg zich af hoe het allemaal verder moest, of ze het nog wel aankon allemaal. Ze besloot God te gaan danken en lofprijzen. In plaats van te klagen, te lofprijzen. Na die lange nacht kwam de pianolerares langs en vroeg haar waarom ze er zo moe uitzag. Michelle vertelde de reden en de pianolerares (die alleenstaand was) zei dat ze de was altijd geweldig vond om te doen en ze heeft sindsdien jarenlang wekelijks geholpen met de was.

Dankzegging verandert de omstandigheden niet altijd, maar wel je houding, je geloof, je vreugde.
Zelf moet ik hier ook altijd weer bij stilgezet worden. Te gemakkelijk kijk ik alleen maar naar mijn eigen tekortkomingen, zorgen en het vele werk wat dagelijks verricht moet worden. Te snel laat ik me bezorgd maken. Maar op het moment dat ik, door de Heilige Geest, Gods genade weer zie en merk en ervaar, dan vormt zich een offer van dankzegging. Dan gaan er dingen veranderen, dan krijg ik het juiste perspectief weer terug: ik, zondaar, heb genade gekregen van God en ik mag mijn leven met Hem leven in dankbaarheid voor alle liefdesgaven die ik uit genade van Hem krijg.

Loof de Heer want Hij is goed, Zijn goedheid duurt voor eeuwig!

Hieronder een filmpje waarin Ann Voskamp vertelt (in het Engels) wat het belang is van dankzegging en hoe dat alles anders maakt. Echt een aanrader om te kijken, ook als je boek van Ann Voskamp al gelezen hebt.