16 juli 2013

Wat ik geleerd heb over opvoeden van Caroline Ingalls

Deze blogpost heb ik vrij vertaald van TimeWarpWife en de originele blogpost is hier te vinden.

Toen ik opgroeide las ik al de boeken van 'Het kleine huis op de prairie', maar sinds er een televisieserie van is gemaakt moet ik eerlijk zeggen dat die meer impact op me heeft gehad dan de boeken. Als ik denk aan Caroline Ingalls heb ik altijd het beeld van Karen Grassle voor me, de vrouw die van haar huis een thuis maakte.

Nu jaren later kijk ik nog steeds naar de serie, maar er zijn wat dingen veranderd. Nu ik kijk met mijn eigen kinderen zie ik de dingen vanuit een ander perspectief. Toen ik vroeger keek wist ik niet dat er zulke belangrijke lessen over opvoeding te leren waren. Maar omdat ik zo'n enorme fan was van de serie zal dat toch op de één of andere manier mijn manier van opvoeden wel beïnvloed hebben.

Eén van de eerste episodes heet 'Country Girls'. Hier was het pioniersgezin Ingalls net gesetteld in Walnut Grove en uit deze episode heb ik een paar lessen gehaald over opvoeding die ik graag met jullie wil delen.

  • De glimlach van Caroline was het eerste wat ze zagen in de morgen en het laatste wat ze zagen voordat ze naar bed gingen. Ik heb me nooit gerealiseerd hoeveel ze glimlacht in de serie, maar het is prachtig om te zien. Ik denk dat ik veel te weinig glimlach naar mijn man en kinderen en moet daar zeker aan werken (denk aan Spreuken 31..'zij lacht de komende dag tegemoet').
  • Caroline herinnert haar kinderen vaak aan Gods wil. Er zijn heel veel Bijbelteksten gebruikt in de serie en ze citeert vaak gezegdes en Bijbelteksten tegenover haar kinderen. De Bijbel is zo belangrijk en God Woord zou deel moeten uitmaken van ons dagelijks taalgebruik.
  • Ze geeft haar kinderen veel affectie en tijd. In het begin van deze episode haalt ze broodjes uit de oven en laat de broodjes zien aan Carrie, daarna pakt ze Carrie speels op om met haar te kroelen. De manier waarop ze praat tegenover haar kinderen is ook bijzonder. Als pioniersvrouw was ze vast ongelooflijk druk met haar werkzaamheden in en rond haar huis, maar toch stopt ze met haar werk als één van de kinderen haar iets vraagt en maakt oogcontact, zodat de kinderen zien dat ze echt luistert. In de serie zie je ook vaak dat ze de kinderen even omhelst, een hand op hun schouder legt of hun handen vasthoudt.
  • Ze was een nederige vrouw. Wanneer Charles iets zei over haar schoonheid, dan bloosde ze en keek verlegen weg. Later in deze episode zeggen haar man en kinderen dat ze echt een nieuwe jurk verdient, omdat ze nooit iets nieuws krijgt en ze is dan zo verlegen en verrast dat ze in huilen uitbarst. 
  • Ze was niet perfect, maar bereid om fouten in te zien en ervan te leren. Nadat ze een ruzie heeft gekregen met Mw. Oleson van de Mercantile, neemt de trots de overhand op Caroline en koopt ze een stof die ze zich helemaal niet kan permitteren. Later die avond belijdt ze tegenover Charles dat een trots gemoed leidt naar de ondergang.
  • Ze cijferde zichzelf weg voor haar gezin. Charles werd wakker in het holst van de nacht en zag dat Caroline niet in bed lag. Ze verzekerde hem dat ze snel naar bed zou gaan en dat ze nog met iets bezig was. Toen het gezin wakker was zagen ze dat ze in plaats van een nieuwe jurk voor haarzelf (die ze hard nodig had) twee jurken had genaaid voor haar meiden van de nieuwe stof die ze gekocht had. 'Waarom ook niet?', zei ze. 'Mijn bruine jurk is nog in prima staat'.
Nu voordat jullie allemaal komen met argumenten dat dit gaat om een serie en dat dit niet het echte leven is en dat Karen Grassle maar een actrice is, wil ik als eerste zeggen dat ik me daar heel bewust van ben. Het echte leven heeft niet de luxe van scriptwriters, of dingen die je nog even kan wissen of filmen vanuit een perfecte hoek. Maar we hebben de mogelijkheid om elke dag beter te maken dan de vorige.

Wat is hier met jullie wilde delen over Caroline zijn een aantal karakteristieke dingen die je kunt gebruiken in je opvoeding, deze dingen scherpen je op en bemoedigen je om de beste moeder te zijn voor je kinderen. Onze kinderen verdienen onze liefde en aandacht. We doen het misschien lang niet altijd even goed en maken veel fouten en dat hoort ook bij het moederschap, maar we kunnen de uitdaging aanvaarden om steeds meer geestelijk te groeien in het moederschap en om te leven vanuit het geloof en om van deze punten te leren.





15 juli 2013

Huishouden, stille tijd, opvoeden...hoe doe je dat eigenlijk allemaal?

Regelmatig krijg ik een mailtje met dezelfde strekking als onderstaande reactie op mijn blog en daarom wil ik er graag via een blogpost op reageren om zo misschien iemand te kunnen helpen hiermee.
Hoi marjolein, ik vind je blog erg inspirerend en voor mij in veel dingen een voorbeeld. ik zag dat je 4 kinderen hebt en volgens mij zijn ze allemaal nog best jong. ik vraag me af hoe je dat allemaal doet....huishoudelijke taken, gezond eten, gezellig koekjes bakken, heen en weer naar school racen, stille tijd en dan ook nog de creativiteit om gezinsavonden te organiseren. wij hebben zelf ook 4 kinderen in de leeftijd 8 tm 11 maanden maar moet zeggen dat ik dat heel erg graag doe maar voor dingen gewoonweg geen tijd heb zoals bv bakken van taart. wat is jouw geheim dan? het is niet aanvallend bedoeld hoor maar meer uit belangstelling. misschien plan ik mijn dagen verkeerd?
Ik heb inderdaad vier jonge kinderen. De oudste is net zes geworden en de jongste is nu drie maanden. Dat betekent veel drukte dus. Er zijn dagen dat ik aan niks toe kan komen, dat ik alleen maar aan het voeden ben en iedereen eten kan geven en dan heb je het zo'n beetje gehad. Er zijn dagen dat ik niet opgeruimd kan komen en ik bergen met wasgoed heb. Er zijn dagen dat we uit noodzaak pizza moeten halen, omdat de dag te hectisch was. Soms zijn er zelfs dagen dat ik bijna geen tijd heb om stille tijd te houden. Iedereen heeft van die dagen en zeker met jonge kinderen is dat gewoon logisch. (zie dit artikel) ;-)

Toch heb ik ook normale dagen waarin ik de dingen kan doen die ik graag wil doen en dat komt door het volgende:

  • Stel doelen: Wat is het belangrijkste in je leven? Waar wil je voor leven? Wat zijn je doelen in bijv. je huwelijk, gezinsleven en tijd met God? Wat zijn de doelen van je opvoeding? Bij mij is het dat ik God op nummer één wil hebben staan in mijn leven, omdat ik zonder Hem niets kan doen. Daarom is stille tijd erg belangrijk en wil ik daar graag mijn dag mee beginnen, al is het de ene keer langer dan de andere keer. Mijn man staat op nummer twee en mijn kinderen op nummer drie. Dat betekent dat ik tijd in rooster om iets met het gezin te ondernemen, om een gezinsavond te plannen en om tijd met mijn man door te brengen. Dit moet allemaal echt gepland worden, anders komt er niks van. 
  • Een weekschema: Sommigen houden absoluut niet van schema's, maar ik teer op schema's. Zonder een agenda en een schema ben ik niks, omdat ik ontzettend vergeetachtig ben. Ik gebruikte altijd dit huishoudschema, maar nu ik nog zo'n kleine baby heb lukt het me niet me elke dag aan dit schema te houden en daarom heb ik een prachtig schema gevonden terwijl ik 'Het kleine huis op de prairie' voor aan het lezen was. Caroline Ingalls had een schoonmaakdag, bakdag, wasdag etc. Dat heb ik nu ook een beetje hier thuis ingevoerd. Maandag en dinsdag zijn mijn schoonmaakdagen, woensdag is mijn wasdag (ik was elke dag één was, maar woensdag werk ik de was weg), donderdag is voor de tuin of extra klussen in huis, vrijdag is voor de boodschappen (grote boodschappen doe ik eens per twee weken) en zaterdag is bakdag en bak ik voor het weekend en koekjes voor de hele week. Zondag is een rustdag. Nu komen er ook bij mijn altijd dingen tussendoor: visite, een belletje, broodmoeder zijn op school, een ziek kind etc. dus lang niet altijd kan ik me hier aan houden, maar het geeft wel structuur aan mijn week. Ik weet wanneer ik wat kan doen. Als ik een lekker recept zie (ik HOU van bakken en koken ;-)) weet ik dat ik dat pas zaterdags uit ga proberen. Als ik een keertje naar de kruidvat moet, stel ik het uit tot vrijdags etc. 
  • Probeer Bijbeltijd aan je man over te laten omdat dat zijn taak is. Elke avond na de maaltijd hebben we Bijbeltijd, maar daar hoef ik zelf niets aan te organiseren, omdat mijn man de Bijbeltijd leidt. Ik kies wel elke week een lied uit om aan te leren. Zelf luister ik ook vaak preken of lezingen of liederen tijdens het strijken of het opruimen in huis om nog meer geestelijke voeding te ontvangen.
  • Het lukt me (gelukkig) om veel boeken te lezen, omdat ik elke avond in bed één hoofdstuk lees uit een boek. Stel dat een boek veertien hoofdstukken heeft dan heb ik dus in twee weken een boek uit en zo lees ik dus gemiddeld wel zo'n 18 tot 20 boeken per jaar uit.Voor de boekenwurmen onder de bloglezers, die geen tijd kunnen vinden om boeken te lezen, is dit echt een gouden tip die ik zelf ook van iemand heb geleerd.
  • Laat de kinderen meehelpen in het huishouden. Als ik bakdag heb mogen ze meehelpen om te bakken, als ik tuindag heb mogen ze helpen in de tuin en als ik boodschappendag heb mogen ze mee naar de markt etc. Natuurlijk spelen ze ook gewoon lekker met hun eigen speelgoed, maar ze vinden het erg leuk om mee te helpen al betekent dat voor mij nu nog vaak meer werk. Maar ik denk dat ik er later profijt van zal hebben, omdat ze weten hoe de dingen gaan en het dan zelfstandig kunnen doen. Bovendien zijn die momenten ook gezellige momenten. Het zijn momenten waarin je ze kunt bevragen over hun lievelingskleuren, over hun lievelingseten, dingen waar ze dankbaar voor zijn, ervaringen, dromen etc. Kortom: je kunt ze bevragen over de dingen die leven in hun hart. Ze genieten daar van om zo samen met jou dingen te kunnen doen en samen te praten.
  • De voedingstijd gebruik ik als rustmoment om bijv. een boekje voor te lezen, te genieten van Olivia, om even op pinterest te kijken voor leuke ideetjes, om blogs te lezen etc. Maar ook als ik niet zou voeden is het belangrijk om af en toe even een rustmomentje te nemen voor jezelf. Even opladen met een kopje koffie, even iets lezen of bekijken. Dan kun je er daarna weer met goede moed tegenaan.
  • Ik heb een twee-wekelijkse menuplanning, waardoor ik weet wat ik 's avonds ga eten en daar niet onnodig veel tijd aan bezig ben overdag. Verder kook ik graag met mijn slowcooker/crockpot. Je doet 's morgens de ingrediënten in de slowcooker en 's avonds hoef je alleen nog maar rijst, pasta of aardappelen te koken. Dat scheelt me vaak echt veel tijd. Het helpt ook om een voorraadkast aan te leggen, zodat je als je even niet goed weet wat je moet maken niet eerst naar de winkel hoeft, maar kan putten uit je voorraadkast. Verder raad ik je aan af en toe een maaltijd dubbel te maken en de helft in te vriezen, dit scheelt mij echt veel tijd in koken en voorbereiden.
Het moederschap en het huishouden is druk en uitputtend soms, maar zo waardevol en zo bijzonder. Ik hoop dat de moeders die het lastig vinden om bepaalde dingen te plannen iets hebben aan mijn tips, zodat ze toe kunnen komen aan de dingen die ze belangrijk vinden in hun leven. Maar belangrijker nog dan bovenstaande tips is het bidden tot God, ook door de dag heen: 'Heere, wilt U mij helpen vandaag? Geef me kracht om vol te houden vandaag. Geef dat ik mijn mond met wijsheid en liefde open mag doen naar degenen die me lief zijn. Help me om te leven naar Uw wil en om dankbaar te zijn in alle omstandigheden en om Uw eer op het oog te hebben in alles'. 

En als je zo'n dag hebt dat je aan niks bent toegekomen en dat het een chaos is in je huis, zo'n dag die we allemaal wel eens hebben...veroordeel jezelf dan niet te hard, probeer in ieder geval toch stille tijd te houden en wees een licht voor de mensen om je heen, dan heb je ondanks alles toch een geslaagde dag!!