03 december 2012

Gedachten over sinterklaas

Het is weer bijna sinterklaas en dat kan ik goed merken hier thuis. De hele dag hebben de kinderen het over niets anders dan sinterklaas en onze oudste komt thuis met enthousiaste verhalen over het sinterklaasjournaal dat ze gezien heeft op school. De schoentjes mogen worden gezet en bij oma hebben we al een deel van de pakjesavond gevierd en we gaan het zelf op vijf december vieren als gezin.

Maar ergens diep in mijn hart krijg ik steeds meer moeite met het vieren van het sinterklaasfeest. Ik zie hoe mijn kinderen naar beneden rennen en voluit verwachten dat er iets in hun schoen zit en daarna soms teleurgesteld zijn omdat het maar een chocoladeletter is in plaats van speelgoed. Ik zie hoe ze op pakjesavond cadeautje na cadeautje opengrissen en amper de tijd nemen om er dankbaar voor te zijn. Ze willen meer en nog meer en wat ik nog het ergste vind is dat ze zo moeilijk hun nieuwe speelgoed kunnen en willen delen. Dat ligt misschien ook wel aan de leeftijd, maar ergens vind ik het sinterklaasfeest ook een beetje een egoïstisch feest.

Natuurlijk is het gezellig om als familie of gezin samen te zijn en iets lekkers te eten en te drinken en cadeautjes uit te wisselen en natuurlijk is het een belangrijke Nederlandse traditie en natuurlijk leg ik aan mijn kinderen uit dat het maar een spel is en dat sinterklaas niet echt is en natuurlijk vond ik het vroeger als kind ook een geweldig feest, maar er zijn dingen aan het sinterklaasfeest die me een beetje tegen de borst stuiten. Bijv. het schoen zetten en sint die op zijn schimmelpaard over de daken rijdt en alles van je weet. Volgens wikipedia komt het schimmelpaard en het over de daken rijden van de afgod Odin.

Zie hieronder een stukje van Wikipedia. Er staan nog veel meer dingen op wikipedia waardoor ik werkelijk bedenkingen heb gekregen bij het feest.
Het rijden over de daken wijst mogelijk naar de Noordse oppergod Odin, die deze kunst ook beheerste (zie ook Wilde Jacht en Schimmelrijder). Nicolaas' uiterlijk zou ook overeenkomen met het uiterlijk van Odin.[bron?] Odin reed op een schimmel, de achtbenige Sleipnir, waarmee hij door de lucht vloog.
Meer sinterklaastradities lijken af te stammen van Germaanse tradities. Tijdens het Germaanse zonnewendefeest vroegen jonge meisjes aan Wodan een afbeelding van hun nog onbekende toekomstige geliefde;[bron?] tegenwoordig zijn dat de speculaaspoppen ('vrijers'). Het gooien van cadeaus in schoorstenen zou afstammen van Germaanse offerplaatsen (vuurplaatsen).[bron?]
De cadeautjes voor het paard van Sinterklaas, die voor de kachel worden gezet zodat ze door de schoorsteen meegenomen kunnen worden, verwijzen naar de offers die aan de god werden geschonken.[bron?] (Vreugde)vuren werden vervangen door een vuur, open haard
 
Ik weet niet zo goed wat ik hier allemaal van moet denken en hoe ik er over na moet denken. 
Wat als mijn kinderen gewoon tevreden waren met één cadeautje en in plaats van zelf veel te krijgen vooral leren om weg te geven. Ook als het gaat om de adventstijd die is begonnen. Ik heb dit jaar in mijn adventskalender veel opdrachten gedaan om met elkaar te leren dienen. Om dingen weg te geven, om te leren delen. Dit prachtige, ontroerende verhaal heeft me de ogen ook geopend en me in laten zien hoe ontzettend belangrijk het is te geven in plaats van te nemen.

Kortom: als het om het sinterklaasfeest gaat dan ben ik er nog niet over uit hoe ik het in de toekomst zou willen vieren en ik ben erg benieuwd hoe jullie denken over het sinterklaasfeest en hoe jullie het vieren of waarom je het niet (meer) viert.








 


37 opmerkingen:

  1. Hoi Marjolein,
    ik ben heel blij dat je dit ter sprake brengt. in veel van onze feesten zijn dingen van de afgodendienst betrokken zonder dat we het eigenlijk weten.
    Ik ben er van overtuigd dat je in je onkunde dingen kunt doen die God verschrikkelijk vind, maar wanneer je je ervan bewust wordt, is het nóg veel belangrijker om er een goede weg in te vinden.
    Wij laten onze kinderen bijvoorbeeld géén sinterklaasliedjes zingen bij hun schoen (doet me veel te veel aan een gebed denken). Eén keer schoen zetten per jaar (daar krijgen ze écht een heel mini kadootje in, Bijvoorbeeld haarspeldjes)en vooral niet op momenten dat íedereen schoen zet. Ik vertel hen duidelijk dat Sinterklaas niet bestaat, dus ook niks weet over hen, zelfs hun naam niet.
    Zo zijn wij ook al een paar jaar uit aan het vogelen hoé we er op een Christelijke manier mee om kunnen gaan.
    Dit jaar heb ik besloten ze niet als zwartepieten naar school te laten gaan en er zo min mogelijk over te praten thuis.
    We knutselen samen wel surprises in elkaar en maken gezellige gedichtjes. Op die manier is het tóch heel leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zelfs rondom kerst zijn allerlei heidense gebruiken. Bijvoorbeeld de kerstboom is een heidens gebruik. Er zijn ook allerlei heidense kerstachtige feesten waarbij een god zichzelf opoffert voor een goede oogst…

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Marjolein,

    Doordat sinterklaas ook ons een raar onderbuik gevoel geeft, hebben we dit jaar dat ook echt uitgesproken naar de kinderen toe. Ze hebben dan ook niks in hun schoen gekregen, maar gewoon wat lekkers van ons. Voor de pakjesavond hebben we ze elk 5 euro gegeven om iets voor degene te kopen die je getrokken had, en daar moest dan ook echt een suprise bij. Op deze manier waren ze op een erg leuke en creatieve manier bezig om de ander een plezier te doen. En dit was dan ook de leukste pakjesavond ooit, zoals ze zelf vertelden! (Voor de kleintjes was er een klein kadootje, en nog een doos met knutselspulletjes voor het hele gezin).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Marjolein,

    Dat is precies de reden waarom wij geen Sinterklaas meer vieren. Het ging ons steeds meer tegen staan.
    Natuurlijk is het logisch dat kinderen willen geloven in een sint die kadootjes geeft. En wat is er leuker als het krijgen van kadootjes.
    Als je de geschiedenis leest was de sint juist iemand die gaf aan armen een mooi idee maar de 'traditie' van vandaag de dag is anders.
    Ik zag dat de harten van onze kinderen er zo vol van waren dat ik het niet meer gezond vond. Het gaat voor mij zo in tegen het geloven in God. Een God die zijn Zoon gaf zonder daar een daad voor terug te verlangen.

    Onze kinderen krijgen wel een kadootje (gewoon van ons) wij proberen heel bewust toe te leven naar kerst, er zit dan een overlap tussen 5 december en Advent waardoor de kinderen hier eigenlijk niet eens meer met de de sint bezig zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Marjolein,

    Snap heel goed wat je bedoelt.
    Toch denk ik dat het belangrijk blijft hoe je als ouders erover praat.
    Gewoon eerlijk en duidelijk naar kinderen toe wat jij graag wilt dat ze over Sinterklaas te horen krijgen. Als ze ouder worden, wordt het makkelijker, dan snappen ze alles ook veel beter en kun je b.v. Lootjes trekken zoals anderen ook al schreven. Zo leuk om te merken hoe ze druk zijn om voor een ander iets te bedenken en te maken en die spontane leuke gedichten!
    Dat graaien en ondankbaar lijken wat jij schrijft hoort ook wel een beetje bij de leeftijd, kijk maar als er een kinderfeestje is, kunnen ze ook niet wachten tot het volgende kadootje.
    Ga er niet te gespannen mee om, want net als ik hier boven las, kerst is ook een heidens feest, heeft niets van doen met de geboorte van Jezus. Sommigen vinden de ster zelfs een duivels teken. Geniet op jullie manier van deze gezellige dagen. Wijsheid toegewenst!

    Dineke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Misschien ben je een beetje streng voor jezelf.
    Je kunt het toch als een gezellig familie feest beschouwen!
    Het is oer Nederlands en als ik denk aan hoe wij het vroeger thuis vierden en ik dit later in ons eigen gezin deed dan denk ik aan lootjes,deuren dicht, verboden toegang erop, surprises, gedichten,scharen,plakband, papier , snel de stad in ...
    Het samen bakken van pepernoten,de sint taart en lekkere hapjes op 5 december ,we hebben het nog een lange tijd vol gehouden met mijn familie bij ons in huis.

    Helaas toen mijn vader overleed was de pret er op die manier vanaf.
    En vierden we het klein, en nu we de kinderen een examen klasser en een student de keuze laten gaan we lekker met elkaar uit eten.

    Maar de herinnering blijft aan een warm, gezellig familie feest. Met veel lachen en kleine leuke cadeautjes.

    met een hartelijke groet Roos.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Goed blogje, dank je wel. Wij vieren een gezellige pakjesavond op de eerste vrijdag van de kerstvakantie. Gewoon leuk bij elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb nog geen kinderen, maar het lijkt me ook erg lastig. Helemaal omdat er in de media en op scholen zoveel aandacht aan wordt besteed, Je kan het, denk ik, niet gewoonweg negeren.
    Mijn zus heeft vanaf het begin aan haar dochters verteld dat sinterklaas niet bestaat, omdat ze vindt dat het anders niet te combineren is het het geloof in God.
    Ze krijgt hier best veel commentaar op van mensen. Er wordt bijvoorbeeld gezegd dat ze het zielig vinden dat ze dit haar kinderen onthoudt.
    Haar dochters mogen wel af en toe hun schoen zetten, maar ze koopt de cadeautjes gewoon waar haar dochters bij zijn. Meestal geeft ze iets kleins als haarelastiekjes of knipjes, in ieder geval iets wat ze nodig hebben.
    Ook kijken ze samen het sinterklaas journaal, zodat mijn zus ook weet wat er verteld wordt en hier dan op in spelen als dat nodig is.

    Mijn broertje en ik zijn nakomertjes. Wij wisten dus al van jongs af aan dat sinterklaas niet bestond en hebben altijd meegedaan met lootje trekken.
    Onze schoen zetten deden we alleen op de dag van de intocht en de dag voor sinterklaas.

    Zoals ik al zei heb ik nog geen kinderen. Maar mocht ik die wel krijgen, dan gaan mijn man en ik ons hard beraden over hoe wij sinterklaas willen vieren.
    Zelf vieren wij het momenteel niet, ook niet met broers en zussen die wel kinderen hebben. Dit laatste omdat ik het niet zo leuk vind hoe hun kinderen soms op cadeautjes reageren en hoe groot het sinterklaasfeest bij anderen wordt gemaakt.

    Groetjes, Alida

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hallo

    Mijn jongste is 2 en mijn oudste, Yinthe is 4.
    Net geworden, ze valt dus midden in het Sinterklaasfeest op school en ze is net jarig geweest. Over graaien gesproken ... ;-)

    Ik snap je dilemma. En ik denk dat het heel gezond en Bijbels is om er over na te denken.
    Hoe mijn man en ik er nu in staan is op een manier dat we het "geven en dankbaar zijn" centraal stellen.

    We hebben samen met Yinthe speelgoed uitgezocht en deze naar een gezin gebracht die vanuit het AZC net een verblijfsvergunning hebben gekregen en dus nog niet zoveel hebben.
    Daarnaast hebben we voor dat gezin ook kadootjes gekocht,
    Yinthe is er dus gewoon bij als we kadootjes kopen en we vertellen ook dat sinterklaas een spel is. Ook omdat ze mensen in verkleedkleren spannend vindt.

    Zodra ze de Sint ziet, gelooft ze ook dat het de Sint is, tja dat is die magische wereld van een kleuter ....

    5 december vieren we sinterklaas en we ervaren dat dan als een fijne tijd samen met ons gezinnetje! We doen het spelenderwijs, dus een dobbelsteen me daarop 3 kanten een stikker van een kadootje en valt hij daarop dan mag je een kadootje pakken uit de zak.
    Wordt gelijk het geduld getraind :-)
    En natuurlijk wordt dat moeilijk voor die kids. Wat is nu leuker dan kadootjes uitpakken. En dan is het aan de ouders om de dankbaarheid te sturen. En daarbij ook dankbaar te zijn naar God toe voor alles wat Hij ons geeft.

    Ik zie het niet als gevaar, we zijn open en eerlijk en we gebruiken ons verstand. Bovendien hangt Gods genade niet af van het vieren van een Sinterklaasfeest, maar is God veel groter dan dat. Gelukkig!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Bedankt voor al jullie reacties. Geeft veel stof tot nadenken.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi Marjolein,

    Toen ik merkte dat onze dochter als 3-jarige de Sint en zijn Pieten heel spannend vond, heb ik haar verteld dat hij een verklede meneer is. Dat haalde de angel er voor haar wat uit. Ik merk dat ze er deze dagen weer volop in gelooft en speelt dat ze zelf een knutsel/inpak/gympiet is. Op dit moment laat ik het maar zo, ze heeft er plezier in. Misschien dat ik in een periode buiten november/december om een keer als het zo ter sprake komt, benoem dat het een leuk gezellig feestje is, dat Sinterklaas nu 'nagespeeld' wordt en dat we elkaar en ook anderen verwennen met één of een paar kadootjes. Ik heb er ook moeite mee haar iets te vertellen wat niet waar is! Maar het lastige is wel dat als ik haar in deze Sint-tijd herinner aan 'de waarheid' ze waarschijnlijk de enige in haar klas is die zich hier bewust van is. Moeilijk voor een meisje van vier en ook onduidelijk omdat andere volwassenen en kinderen om haar heen 'wel geloven', want zo komt dat dan natuurlijk op haar over. Beter lijkt het me daarom om het rond de zomer zo eens een keer op een luchtige manier ter sprake te brengen, maar er rond deze tijd niet teveel 'tegenin te gaan'. Het is toch ook een heel feestelijk gebeuren voor een kind. Ik moet zeggen dat ik zelf heel fijne herinneringen heb aan het Sinterklaasfeest. Zo sfeervol en leuk spannend. Samen met mijn moeder brachten wij als kinderen (verkleed als zwarte piet:-)) kadootjes rond bij mensen die het moeilijk hadden, die wel een extraatje konden gebruiken. Zo kun je er als ouders op een heel positieve manier mee omgaan. En toen we in het gezin allemaal groter werden was het ook elk jaar weer een feest om elkaar te verrassen met lange gedichten, surprises en kadootjes. Wat dat betreft ben je deze dagen bezig een ander een plezier te doen. En waar volwassenen het geduld kunnen opbrengen om op hun kadootje te wachten kunnen de kleuters dat vaak nog niet.Dan blijft natuurlijk het punt dat onze kinderen in een enorme welvaart opgroeien hier in Nederland waarin kadootjes krijgen lang niet altijd bijzonder meer is. Dat vind ik ook lastig! Maar voor een deel is het ook wel weer te begrijpen omdat ze bv. ook van diverse vrienden die we maar een enkele keer per jaar ontmoeten wel eens een kadootje krijgen bij een bezoek, van opa en oma, etc. Zo zou je kunnen zeggen dat het een beetje bij het leven van kinderen hoort om regelmatig een kadootje te krijgen. En hoe vaker dit gebeurt... hoe minder bijzonder... Hoe jammer ook, het is natuurlijk ook gewoon leuk om een kadootje te krijgen, vind ik zelf ook:-). Ik geloof dat ik er zelf niet voor zou kiezen het hele Sint-gebeuren over te slaan, maar het zo te vieren, dat je ook aan anderen denkt en de Here God dankbaar bent dat je het zo goed hebt dat je zomaar mooie kadootjes krijgt. Dit geeft dan ook voor de kinderen een opening om samen te bedenken hoe je je sponsorkindje of onbekende armere kinderen blij zou kunnen maken. Wat een verhaal hè? Goed dat je er iets over schreef!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi Marjolein,
    Ik lees je blog al een tijdje en haal er heel veel uit: om over na te denken, om wat mee te doen, enz.
    Nu ben ik heel blij dit te lezen van je. Wij vieren Sinterklaas niet, ook om een statement te maken naar veel christenen die het klakkeloos wel vieren, maar het niet uit kunnen leggen als je de betekenis erachter verteld. Gisteren stond er een stukje in het RD (http://www.puntuit.nl/interessant/daarom/het_feest_van_sint_1_696490). Lezenswaardig!
    Inderdaad zouden we als christenen eens een andere dag in het leven moeten roepen om elkaar (of de kinderen, we hebben tenslotte ook een vader- en moederdag) een kadootje te geven. Wij hebben voor onszelf al besloten om dit aan het begin van de zomervakantie te gaan doen.
    Hopelijk vinden we met z'n allen een goede oplossing. Het besef begint toch langzamerhand bij steeds meer christenen te komen, heb ik het idee.

    Veel succes verder, met het schrijven van mooie stukjes, het leven als predikantsvrouw en moeder in het gezin en Gods zegen toegewenst.

    Hartelijke groet,
    Lydia

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ha Marjolein,
    Ik snap je overwegingen. Natuurlijk genieten we er ook van als gezellig familiefeest enz., maar er zitten ook wat andere kanten aan waar je zo eens over na kunt denken, zeker als je gaat bedenken wat je je kinderen zou willen meegeven. Waar wij zelf het meest moeite mee hebben zijn niet zozeer de heidense goden/mythen waar het op gebaseerd zou (kunnen) zijn (want zoals anderen ook al schrijven, dat zit in onze hele cultuur verweven), maar wel elementen als bijv. "de komst". Iedereen loopt uit, we zingen liedjes als "hij komt, hij komt.." En dat terwijl we ook in Adventstijd leven. Hoe mooi zou het zijn als al die aandacht voor sinterklaas zijn komst voor het Kerstkind zou zijn! En verder vind ik het hele idee van "wie zoet is wat lekkers, wie stout is de roe" haaks staan op het christelijke idee van genade. Ik heb nog geen kinderen in de leeftijd van 4-7 jaar, dus weet ook niet goed hoezeer ze dingen kunnen scheiden, maar sinterklaas neemt je mee naar Spanje als je niet lief geweest bent, en God vergeeft je elke keer. Zou dat door elkaar gaan lopen?
    Mmmm, volgens mij help ik je hier niet verder mee... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi, zo wordt dat niet meer gebracht hoor, wie zoet is krijgt lekkers enz..
    De Pieten hebben zelfs geen roe meer bij zich.
    Kinderen worden in ieder geval op school absoluut niet meer bijgebracht dat wie zoet is pas wat krijgt.
    Een juf

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wij deden het vroeger wel: Sinterklaas vieren met opa en oma die dan vroeg in de avond kwamen, een paar rammels op de ramen gaven, en vervolgens met een grote zak kadootjes binnenkwamen. We hebben ze nooit echt in Sinterklaas laten geloven, maar er altijd op gewezen dat volgens de overlevering Sinterklaas een afgeleide is van Sint Nicolaas die heel vroeger goede dingen deed en spullen weggaf enzo. Het verhaal over Odin heb ik bij mijn weten nog nooit gehoord, maar als dat waar is zou je er inderdaad nóg meer moeite mee kunnen hebben.
    Wat me op een bepaald moment erg tegen ging staan was inderdaad het openscheuren en de jaloerse blikken naar de kadootjes van broertjes en zusjes, hoezeer ik ook mijn best had gedaan voor iedereen wat wils te kopen. Inmiddels is opa overleden en de kinderen wat groter, ze krijgen nu een chocoladeletter en ieder een leesboek of dagboek. Vorig jaar hebben ze alle vier de Herziene Statenvertaling gekregen, hij wordt dagelijks gebruikt. Zo hebben wij het naar ieders tevredenheid opgelost en tot nu toe geen spijt gehad.
    Overigens heb ik net zoveel moeite met het kopen en afsteken van vuurwerk, mijn zoons mogen wel wat kopen, maar moeten eenzelfde bedrag aan een goed doel schenken. Dat bewaart hen tot nu toe voor exorbitante uitgaven, en houdt hen (hopelijk) bewust van het onzinnige van vuurwerk.
    Groetes, Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hoe wij Kerst vieren en de datum waarop stamt ook af van Germaanse afgodenfeesten, het gaat er denk ik vooral om wat je uitlegt aan je kinderen en hoe je er zelf mee om gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ha Marjolein,

    Met belangstelling heb ik alle antwoorden gelezen op jouw vraag over het Sinterklaasfeest.
    Ik ben van mening dat het heel persoonlijk is en blijft of je er aan mee wilt doen. Wel vind ik dat we elkaar daar vooral in ieders waarde moeten laten. Zelf zie ik het als een kinderfeest waar wij altijd (zij het met mate) aan meegedaan hebben. Onze kinderen hebben we heel duidelijk gemaakt dat het voorrecht is om aan zo'n feest met kadootjes deel te nemen, omdat veel kinderen in de wereld niet eens te eten hebben. Dus we zijn altijd gepast bescheiden gebleven met de kadootjes. Het is nooit een "graaifeest" geworden.
    Zelf ken ik ook alleen het verhaal van Sint Nicolaas, de man die veel goeds deed. Met die gedachte doen wij er ook aan mee.

    Op een gegeven moment vind ik (maar dat is mijn persoonlijk mening) dat je op moet passen dat je niet alle feestjes, tradities en volksgebruiken tegen het christelijke licht moet houden. Daar bedoel ik met nadruk mee dat er in Gods ogen veel belangrijker zaken zijn in het leven (nogmaals, dat is mijn mening).
    Als je je kinderen met bepaalde normen en waarden opvoedt tot goede mensen is dat meer waard dan dat ze bijv. op school deelnemen aan de gekkigheid rondom Sinterklaas. Ik til er niet zo zwaar aan.
    En ik probeer het in groter verband te zien.
    Zo heb ik het ook aan de kinderen meegegeven.
    Ook dat de paashaas niet bestaat, de kerstman ook niet en dat carnaval ook een gek feest is, maar dat het, als je het ziet als gewoon gekkigheid, je best (met mate) mee kan doen. En dat je wel in de gaten houdt waar het werkelijk om draait in het leven.

    Voor alle duidelijkheid en nogmaals; dit is mijn mening en ik respecteer iedereen die er anders over denkt. Dat is juist zo mooi!

    Hartelijke groet, Astrid

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hallo Marjolein,
    Het sinterklaasfeest is inderdaad een lastig feest. Wij vieren het wel. Ik hoop dat onze dochter later ook de gezelligheid en het samen-zijn als mooie herinneringen kan koesteren - net zoals mijn man en ik dat doen. Ze is nu 7, maar we hebben haar vanaf het begin verteld, dat Sinterklaas niet echt is en dat het een spel is. Kinderen kunnen anders later ook gaan denken dat alles wat je hen uit de Bijbel vertelt ook een leugen is!!!
    Het is natuurlijk lastig dat sinterklaas door de adventtijd heen loopt. Daarom vind ik het belangrijk toch elke dag een moment te nemen waarop we naar het kerstfeest toeleven (door een passend bijbelverhaal). Wij wonen in een land waar "het Christkind" komt en kadootjes brengt. Daar doen we heel bewust niet aan mee en dan is het sinterklaasfeest een mooi moment om toch kadootjes te geven. Niet teveel, het gaat vooral om de gezelligheid als familie. Ik persoonlijk vind dat we niet teveel waarde moeten hechten aan de "heidense" achtergronden. Als je het gewoon ziet als een gezellig familiefeest is het heus niet slecht. Trouwens ook bij onze huidige kerstgebruiken zijn "heidense" achtergronden, denk bijv. aan de kerstboom. En wat te denken van het vuurwerk op oudjaarsavond?
    Dank voor je mooie blog. Het geeft veel stof tot nadenken en ik lees het graag.
    Hartelijke groet,
    Marina.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wij vieren Sint als leuk feest, traditie, zonder de achtergrond.m Wel merk ik dat de meida de kinderen gek maakt. Eergisteren pas ontdekte Stijn op[ prgramma gemist het sintjournaal. Als je dat volgt is eht logisch dat die kidneren megadruk worden. Er zit nu een veel grotere leugen achter als vroeger, toen hij alleen maar langskwam met cadeautjes. het hele verhaal van het sintjournaal er om heen vind ik zo fout!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Lieve Marjolein,
    Ik lees het stukje nu pas en ben perplexed. Precies hetzelfde gevoel heb ik de laatste tijd en jij verwoordt gewoon precies waar ik ook mee worstel.

    OOk rond Kerst zijn er veel gebruiken die geen Christelijke oorsprong kennen. Toch heb ik nog wel een kerstboom, maar niet zozeer om Kerst, maar meer om de sfeervolle lichtjes tijdens de wintertijd. Ik hang hem vol mooie teksten om over na te denken en te memoriseren. Voor mij is een kerstboom gewoon een plant voor de gezelligheid. Sinterklaas vind ik erger, omdat het hier om een persoon gaat en waar onze kinderen in geloven en soms zelfs bang voor zijn. Onzze oudste vroeg me of Sint ècht een boek heeft waar alles in staat. Ik heb toen uitgelegd dat haar naam maar in één Boek voorkomt, bij Eén die alles weet! Dat is de Vader in de hemel, Die voor Zijn kinderen zorgt. Sinterklaas wordt mij veel te veel vergoddelijkt en de muziek en verhalen eromheen stuiten mij ook tegen de borst. Ik heb dus ook voor volgend jaar andere plannen... ;)
    Liefs Daniëlle

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Je kan overal de herkomst van opzoeken. Je kan overal aan meedoen. Je kan je laten leiden door commercie. Je kan een gezellig leuk feest vieren en elkaar blij maken met een cadeautje dat je graag wilde krijgen.
    Afgunst op cadeaus van anderen, met grote rukken het papier afscheuren, denk aan de opvoeding op dit punt.
    Als je geleerd wordt om (mooi) ingepakte cadeaus of mooi pakpapier te bekijken en voorzichtig uit te pakken, doe je dat automatisch, ook later. (Soms doe ik dat om grote stukken te kunnen hergebruiken)
    Kinderen kunnen ook heel goed blij zijn voor anderen.
    En liedjes zingen bij de schoorsteen, bij het schoen zetten, laat het toch gewoon gezellig zijn.
    Gewoon een traditie en "wie zoet is krijgt lekkers" is een ouderwetse regel in een versje en verder niet.
    En die vergelijking met een een gebed voor het slapen gaan, vind ik toch discutabel. Je gebed is toch geen verlanglijstje? Ik heb zelf (nu grote) kinderen en kleinkinderen en heb in het onderwijs gewerkt, dus enige ervaring.
    Maar heb ook geleerd dat een warm nest, ook met behulp van wereldse dingen, een goede bodem is voor het leven.
    En ook dat dat er aan de buitenkant wel eens heel anders kan uitzien dan aan de binnenkant en andersom ook.
    Hartelijke groet, Thea

    BeantwoordenVerwijderen
  22. De kinderen op mijn werk waren erg druk rond Sinterklaastijd. Alles draaide erom. En de kleine kinderen geloven echt wat er op het Sinterklaasjournaal gezegd wordt... Bij de zak met cadeautjes waren veel kinderen erg ongeduldig en sommigen zelfs ondankbaar.

    Vandaag zei iemand tegen mij: "er ligt zoveel focus op Sinterklaas, dat Kerst een beetje in het niet valt. Terwijl dat het belangrijkste is." Dat herken ik wel, de weken vliegen, het is zo Kerst. Ik heb me echt voorgenomen om echt iets bijzonders van het Kerstfeest en de weken ervoor te maken, zodat kinderen merken dat Kerst heel belangrijk is. Daar gaat het toch om: de Heere Jezus is gekomen om ons met God te verzoenen.

    Weet iemand nog een mooi kerstverhaal?

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Allereerst bedankt Marjolein voor je geweldige blog waar ik mij vaak door laat inspireren en veel in herken! Ik ben altijd weer blij een nieuwe aflevering te lezen! Jouw verhaal over Sinterklaas herken ik wel een beetje, maar lijkt mij te zwaar en wellicht zorgelijk opgevat...Is de oorsprong van Sinterklaas niet gewoon de kindvriendelijke bisschop uit Myra? Een prachtig voorbeeld van een een heilige man waar ik mijn kinderen vooral aan herinner tijdens het vieren van Sinterklaas. Een feest vol traditie en gezelligheid vooral in mijn optiek...de invulling van het Sinterklaasjournaal kan soms te ver gaan en de nadruk op het krijgen van dure cadeau's ook. Ik probeer mijn kinderen dankbaarheid bij te brengen, een unieke mogelijkheid juist tijdens het vieren van Sinterklaas! De oudere kinderen beseffen van wie ze cadeau's krijgen en zijn daarvan ook juist onder de indruk merk ik. Tijdens het maken van surprises denk je ook juist aan de ander en doe je je best voor elkaar. Ik verheug mij elk jaar weer op de bijzondere Sinterklaastijd en zoals bij alle invloeden van buitenaf probeer ik juist de positieve invloed te benadrukken en het is geweldig te zien hoe dankbaar en blij de kinderen ook kunnen zijn met hun cadeautjes. Natuurlijk kan ondankbaarheid en hebberigheid ook voorkomen. Kinderen moeten dankbaarheid leren, net als veel volwassenen en leren begrijpen dat hebberigheid nooit voldoening en geluk zal brengen. Tijdens dit feest is het een mooie gelegenheid ze daaraan te herinneren. En als de adventtijd begint gaan we thuis een adventskrans maken en lezen we elke dag een verhaal voor uit het dagelijks evangelie met bijbehorden vragen. Geweldig vinden ze dat. Sinterklaas en Advent sluiten elkaar zeker niet uit en uiteraard gaat Kerst meer om de inhoud. Het leven is ook samen feest vieren en genieten en Sinterklaas hoort er wat mij betreft helemaal bij!
    Zie hieronder de oorsprong van Sinterklaas, een prachtige traditie met ook een mooie inhoud! En wat betreft een mooi kerstverhaal: gisteren hebben wij met onze kinderen de film: "A Christmas Miracle of Jonathan Toomey" gekeken, mooi kerstverhaal! Amber
    In de vierde eeuw na Christus was Sint Nicolaas ( engels "Saint Nicholas" duits "Sankt Nikolaus"), de bisschop van Myra, een plaatsje in klein Azië (Turkije).
    Volgens de legende heeft hij zijn dorp gered van de ondergang door honger. Het verhaal gaat ook dat hij drie overleden kinderen weer tot leven heeft gewekt, en geschenken en bruidschatten aan arme meisjes heeft gegeven. Sommige bronnen vermelden dat hij overleed op 6 december in het jaar 343. In het jaar 1087 werd zijn stoffelijk overschot naar Bari in Italië verhuisd. Het is niet duidelijk waarom hij, volgens de Nederlandse traditie, vanuit Spanje komt. Misschien heeft het te maken met het feit dat Sint Nicolaas de schutspatroon van de zeevarenden is.
    Het is heel goed mogelijk dat deze traditie onze kusten heeft bereikt door het contact met Spaanse zeelieden. Dit kan ook het feit verklaren waarom Sint Nicolaas geholpen wordt door zwarte Pieten; de Moren overheersten in Spanje gedurende enkele eeuwen rond die tijd. 
    Een andere, meer populaire, verklaring dat de pieten zwart zijn, is het feit dat zij zich vaak in schoorstenen begeven en dat ze zich daarna niet schoonmaken.

    Zijn legendarische geschenken en bruidschatten aan arme meisjes heeft geleid tot de traditie van het geven van cadeautjes aan kinderen op de vooravond van zijn sterfdag, op 5 december, nu zijn feestdag. De helpers van Sint Nicolaas (in Duitsland en Oostenrijk "Knecht Ruprecht" of "Krampus" genoemd) laten de overwinning van het kwaad zien. Samen met zijn Pieten brengt Sint Nicolaas een bezoek aan de kinderen; de stoute kinderen worden gestraft, terwijl de lieve kinderen worden beloond. Het ergste wat je kunt overkomen is meegenomen worden in de zak van zwarte Piet; dezelfde zak waaruit de lieve kinderen pepernoten, taaitaai, schuimpjes en presentjes krijgen.
    Een minder grote straf (maar niettemin vervelend) is een pak slaag krijgen met de roe.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ik begrijp helemaal wat je bedoelt! Ooit geloofde ik als kind ook stellig in de 'kindergod' die sinterklaas heet en toen mij op mijn 11-de (!) verteld werd dat alles 'nep' was, ben ik daar nog jaren van van slag geweest. Je zag hem toch echt, maar hij was niet echt...
    Ons viertal hebben we altijd verteld dat het een pakjes feest is dat de mensen vieren om elkaar eens extra te verwennen of met een mooi gedicht even bij de neus te nemen. Helaas moet je er dan wel bijzeggen dat ze op school niet mogen zeggen dat de sint niet echt bestaat, waarop je direct de vraag krijgt of die andere papa's en mama's dan liegen tegen hun kinderen... Ja, maar daar kunnen die kinderen niets aan doen. Mondje dicht dus maar.. Het stuit mij wel tegen de borst hoor. Gelukkig lopen ze hier niet warm voor het sinterklaas feest, maar we hebben twee weken daarvoor dan ook net drie van de vier kinderen jarig gehad en ze zijn het feesten gewoon een beetje zat. Als de jongste het graag wil, mag hij één keer zijn schoen zetten en we vertellen dan dat wij daar dan een kleinigheidje in doen. (dit jaar een nieuwe pyjama en een boekje).
    Als ik zie hoe kinderen op de (christelijke!) school van de kinderen soms over hun toeren raken...echt gewoon zielig!
    Wij geven elkaar met kerst wel wat kadootjes, gewoon voor het gevoel dat je elkaar eens wat wilt verwennen, maar eigenlijk heeft dat ook niets met kerst te maken. Dat weten de kinderen ook heel erg goed, ze hebben ook nooit gelooft in een kerstman en zo. Maar we gaan samen kadootjes uitzoeken en op die manier leren de kinderen ook hoe je je in je broer of zus moet verplaatsen om iets te vinden dat hij of zij leuk zou vinden. (wijze les!)
    Je leeft in een maatschappij die erg commerciéel is en dus moet je oppassen dat je daar niet in mee gaat. Toch is het onmogelijk om helemaal niet beínvloed te worden..
    Overigens las ik ergens dat een ouderpaar hun kinderen de schoen lieten zetten met overtollig speelgoed er in, dat ze teruggaven voor de 'arme kindertjes'. Leuk idee, al zouden mijn kinderen hier echt niet mee accoord gaan want die zouden mij dan gaan vragen waar ik dat dan heenbracht...

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ik sluit me aan bij de reactie boven lieveheersbeestje (die anonieme).
    Ik laat ons knusse, gezellige, lollige 'verkleedfeestje' me niet meer afpakken, omdat anderen er verkeerd mee omgaan.
    Paar jaar terug heb ik er ook wel over getwijfeld, maar nu kijk ik er op deze manier tegen aan.
    Hoe wij er mee omgaan?
    Kijk maar op onze blog, als het goed is, kun je nog steeds inloggen. Welkom :)
    We hebben in ieder geval zoveel lol en gezelligheid gehad met elkaar. En kochten grotendeels tweedehands cadeautjes (gezelschapsspelletjes, die we voor n verjaardag weer niet zo snel kopen) van de dorkaswinkel.
    Het was gewoon hartstikke leuk.
    En tja, andere kids uit de klas krijgen soms een xbox (300 euro's!) ofzo. Dat lijkt natuurlijk super, maar als we er met elkaar over praten, snappen ze eigenlijk ook wel dat wij zoiets niet doen.
    En sinterklaasjournaal, ook daar hebben we gewoon heel veel lol om met elkaar (het grootste deel dan). Èn het is een lesje tv (normaal kijken we vrijwel nooit).. wat de tv zegt, moet de tv maar weten (tv is maar nep), wij vieren het op onze manier en zetten de schoen op ónze tijd, enz.
    Maar misschien moeten kids wel iets groter zijn om dat te kunnen. Voor kleuters is dat denk ik wel te hoog gegrepen.
    Op school zijn sommige kids er inderdaad wekenlang druk van. Persoonlijk vind ik dat zielig voor de kids (tis een feest voor hen, maar eigenlijk worden ze er knetter van..)! Wij kiezen er daarom voor om één keer in de week de schoen te zetten in de sinterklaastijd (met wortel en brief en tekening:), en dan zitten er kruidnootjes in of iets anders kleins, en natuurlijk een brief terug van mamaPiet:)

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Hoi, 6 maanden na sinterklaas kom ik dit bericht tegen en ik kan het toch niet laten om er even op te reageren.Wij hebben hier een paar jaar geleden ook mee geworsteld (onze dochter is ook net na sinterklaas jarig) en we kwamen ook al die negatieve berichten over sinterklaas tegen. Nu we twee kleuters in huis hebben is het bijna onvermijdelijk om er niet in mee te gaan en toch willen we er onze eigen draai aan geven. Sinds een paar jaar vieren we het Chanoekafeest. Jezus vierde dit feest en om die reden zijn we er ons in gaan verdiepen (net als shabbat vieren op vrijdagavond). Tijdens dit feest (dat 8 dagen duurt!) krijgen de kinderen wat cadeautjes. Soms wat voor hen alleen en soms iets voor hen samen. We merken dat de kinderen oprecht blij zijn elke avond met wat ze krijgen. Het is een hele voorbereiding, maar wel een echt feest. Zeker aan te raden als je een goede vervanging zoekt voor het Sinterklaasfeest en ook Kerst.

    Groeten,
    Florien

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Hoi Marjolein,

    Ik heb niet alle bovenstaande reacties gelezen, dus misschien staat het er al wel tussen, maar je zou ook kunnen doen, dat jullie allemaal iets 'zelf gemaakts' aan elkaar geven. Dan zit er heel veel liefde in een cadeau en maakt het nog waardevoller.

    Groetjes, Geke

    BeantwoordenVerwijderen
  28. hoi Marjolein
    Ik was even opzoek naar wat ideeen op je blog en kwam deze blog tegen. Het idee van m'n kinderen laten geloven in Sinterklaas heeft me vanaf dag 1 tegen gestaan. Daarom zijn we altijd eerlijk geweest en weten ze dat sinterklaas niet bestaat en dat mama de kadootjes koopt en inpakt. ze weten dat het een gezellig spel is waar bijna iedereen aan mee doet... maar dat de meeste kindjes dit nog niet weten en ze dit dus niet mogen verklapen... best lastig voor ze. Het graaien klinkt ook bekend... daarom dit jaar nog minder kadootjes.... Ben je er al uit wat je dit jaar gaat doen??

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Hier even wat ideetjes.... mss staan ze er tussen maar ik heb de reacties niet allemaal gelezen.
    1* doe voor elk kind een weggeefcadeautje erbij die kunnen ze dan aan iemand geven die het minder heeft of aan iemand die ze dankbaar zijn
    2* voeg bij een cadeautje een opdracht waarbij ze iets goeds moeten doen voor iemand ze mogen zelf uitkiezen voor wie
    3* maak of koop wat lekkers met de kinderen en deel dat uit in je buurt
    4* maak een leuk pakket samen met de kinderen en laat de kinder het pakket brengen aan iemand die het niet zo breed heeft of geen sinterklaas kan vieren
    5* Laat iedereen een brief schrijven over wat ze zo waarderen in de ander ipv sinterklaasgedicht.

    Groetjes Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Bedankt voor dit artikel ! Ik ben heel blij met je blog !

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Kort geleden kwam ik op je blog en sinds dien scroll ik ook de geschiedenis door.
    Het gevoel wat jij omschrijft bij sinterklaas heb ik ook al een aantal jaar.
    Vanaf het begin vieren wij het vrij sober, met 1 a 2 cadeautjes en geen aandacht aan Sint of Piet. En we hebben de kinderen altijd verteld dat het niet echt is.

    Dit jaar gaan wij proberen een nieuwe traditie te starten met dankdag. Eenigsinds gebaseerd op hoe de amerikanen thanksgiving vieren.
    Anderen uitnodigen bij ons te eten, een echte gezinsdag ervan maken en de kinderen krijgen een cadeautje.

    Dit jaar krijgen ze met Sint ook nog 1 cadeautje en geen schoen verrassing meer, als een afscheid van het sinterklaas feest en ik heb ze uitgelegd waarom ze dit jaar voor het laatst iets op 5 dec. Krijgen.

    Ik ben wel erg benieuwd naar reacties uit de omgeving, nog even afwachen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie, Jessica! Wat een mooie ideetjes geef je daar. Daar kan ik veel van leren, leuk! De laatste tijd ben ik erg veel bezig met 'sinterklaas' en ben erover aan het bidden of ik er een blog over (durf te) moet schrijven. Liefs Marjolein

      Verwijderen
  32. Wat fijn om te lezen dat er meer moeders met dit onderwerp bezig zijn. In de afgelopen maanden ben ik erg bepaald bij de heidense oorsprong van ons sinterklaasfeest. We zijn daar zo van geschrokken dat we besloten hebben het eind van dit jaar 2015 niet meer te gaan vieren. Hoe we dat praktisch vorm gaan geven weten we nog niet precies, want we hebben drie jonge kinderen die er dus wel heel erg mee bezig zijn en er op school ook mee geconfronteerd worden. Bovendien hecht de rest van de familie erg veel waarde aan dit soort feesten. Sinterklaas wordt altijd met de hele familie gevierd en de kinderen worden gewoonweg gebombardeerd met cadeautjes, wat ons al jaren tegenstond. Wij willen zelf het liefst op een dag die niets met sinterklaas te maken heeft cadeautjes aan elkaar geven met de boodschap dat we elkaar iets moois geven omdat we van elkaar houden. Ik ben erg benieuwd of dit voor ons gaat werken!

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Hallo Marjolein,
    Ik ben heel benieuwd hoe jullie dit jaar met het Sinterklaasfeest omgaan.
    Zou je daar iets over willen vertellen? Ik wil je verder bedanken voor de fijne blogs, ik heb er persoonlijk en voor ons gezin heel veel aan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wij vieren geen sinterklaas meer. Wel doen we een gezellige gezinsavond met chocomelk en pepernoten en de kinderen krijgen een cadeautje. We richten ons nu meer op advent en kerst. Fijn dat je iets hebt aan mn blogs, bedankt voor het meelezen!

      Verwijderen
  34. Wat veel reakties zeg! Omdat dit blog op FB werd gedeeld, heb ik het ook weer gelezen. Het is ook zo'n lastig en vaag onderwerpje elk jaar! Ik weet nog steeds niet goed wat ik ermee wil doen. Het staat met tegen dat het het materialisme stimuleerd, het hebben en krijgen ook. Onze kinderen hebben heus wel een keer schoenen gezet, brieven geschreven, teilen water in de gang gezet. Maar fijn en puur voelt het niet. Het is aan de andere kant wel iets nederlands en een schoonzus zei dit erover: iets geven aan een ander is natuurlijk opzich wel positief. Daar vind ik wel iets in zitten. In elk geval maken we heel duidelijk dat Sint niet bestaat en dat hebben de kinderen goed opgenomen. Niets doen vind ik ook wel rigoureus... maar vaak gaan we er creatief mee om. Dit jaar kreeg 'het gezin' kadootjes. Dat waren dus 3 dingen die echt leuk zijn voor het gezin, en die ik al een tijdje had klaarliggen. Op school is er supriseavond voor de bovenbouw, dat is altijd ook wel leuk natuurlijk. En verder hebben we er gewoon niets mee gedaan, waar we ons allemaal tevreden over voelen!







    BeantwoordenVerwijderen
  35. Als 5 jarig meisje(1978) had ik er al een afweer tegen. Die man met dat boek in zn handen, die alles wist over ons.
    Ik had er toen al het beeld van openbaringen; het Boek dat openging. Nee die Sint hoefde van mij niet.
    Naast dit feit vind ik het ook enorm commercieel. Let maar eens op de prijzen en de gekte erom heen die in sept al begint.
    Ja een gezellige middag doen we wel met onze kinderen. Het zijn meestal kadootjes waarvan ze lang plezier hebben; stabilostiften bv. Die gaan een jaar mee. Knutseldingen die we toch wel gekocht zouden hebben.
    We zetten geen schoenen. De kinderen vragen er niet eens om.
    We zien het als een kinderdag. Als ouders vader en moederdag vieren, zo hebben wij als ouders een kinderdag die los staat van het Sint verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je wilt reageren. Ik hoop dat je dat zult doen als de vrouw uit Spreuken 31:26 -Zij doet haar mond open met wijsheid,
onderricht uit genegenheid ligt op haar tong-