Ja, ik heb een spannende stap gezet afgelopen week. Ik heb mijn baan opgezegd om full-time thuismama te zijn. Met drie kids onder de 4 jaar is het beter dat ik thuis ben, dan het heen-en-weer gesjouw van en naar de oppas. Ook als manlief binnenkort in een gemeente mag gaan dienen als predikant is het belangrijk om als vrouw veel thuis te zijn. Ik ervaar het persoonlijk als een hele belangrijke opdracht om er te zijn voor mijn gezin. Voorlopig dus full-time genieten van het moederschap, gezin, vrijwilligerswerk en hobby's.
Ik ben God erg dankbaar dat die mogelijkheid er is voor mij, om te doen wat ik het liefste doe: thuis zijn!
Volgende week nog afscheid nemen van de kids op school. Dat zal vreemd zijn en niet leuk, maar ik kijk terug op mooie jaren, waarin ik met elke klas weer een bijzondere band heb opgebouwd.
Ik heb deze blog gevonden via via. En ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat, zonder baan buitenshuis straks.
BeantwoordenVerwijderenIk ga je verhaaltjes lezen en wens je verder een fijne week.
wat een prachtige blog zo inspirerend! god bless you and your family!
BeantwoordenVerwijderenhi, wat super om jouw blog te lezen. Ik heb vorig jaar ervaren dat God van mij verwachtte dat ik mijn baan op zou zeggen en voor onze 4 kinderen zou gaan zorgen. Het is een hele ervaring om zo bezig te zijn en ik ben langzaam aan steeds meer aan het ontdekken wat God nou eigenlijk "verwacht" van een vrouw...
BeantwoordenVerwijderenliefs