Een tijd geleden werd ik gewezen op Charlotte Mason (1841-1923), een victoriaanse onderwijshervormer. Charlotte ontwikkelde een visie op het onderwijs die zeker bijzonder te noemen is en als je geïnteresseerd bent in onderwijs, omdat je misschien zelf in het onderwijs zit of thuisonderwijs geeft,
dan raad ik je aan eerst dit artikel te lezen voordat je deze blog verder leest.

In de onderwijsvisie van deze opmerkelijke Charlotte is veel aandacht is voor 'levende' boeken (dat zijn boeken die zeer tot de verbeelding spreken, maar waar je toch veel van leert, zoals de boeken van Arend van Dam over geschiedenis bijvoorbeeld.) en ook veel aandacht voor de natuur. En dan niet uit boeken, maar met de kinderen de natuur in. Elke dag of elke week samen een wandeling maken en samen dingen bekijken, ervaren en bestuderen in de natuur. Ook is er veel aandacht voor het oefenen van goede gewoonten en karaktereigenschappen. Charlotte vond dat er een goed evenwicht moet zijn tussen fysiek en mentaal leren en dat wat je leert nut moet hebben. Als je bijvoorbeeld leert schrijven, dat je niet eindeloos domme zinnetjes overschrijft, maar dat je bijvoorbeeld een mooie spreuk overschrijft, of een stukje literatuur of een Bijbeltekst. Een ochtend intensief lezen en schrijven moet afgewisseld worden met een middag sport en spel of een mooie wandeling of bijv. een excursie.
Leren is een omgeving, zo schrijft ze. Je leert dus niet alleen op school. maar ook in het gezin, in de natuur, in musea etc. Ook stelt ze dat
onderwijs een discipline is. Het belang van het aanleren van goede gewoontes en het oefenen van goed gedrag is belangrijk, want dan zal het je beter vergaan in het leven, zo stelt ze.
Al met al spreekt deze onderwijsvisie mij enorm aan. Ik geef dan (mag ik helaas zeggen?) wel geen thuisonderwijs, maar toch zijn dit dingen die ik graag in mijn opvoeding wil 'verweven'. Levende boeken voorlezen aan de kinderen, musea bezoeken en hen er iets over op laten schrijven. Wekelijks lange wandelingen maken en de natuur bestuderen en
het blijven oefenen van karaktereigenschappen. Maar ook het leren en opschrijven van Bijbelteksten en mooie spreuken vind ik erg belangrijk.
Deze onderwijsvisie is erg populair aan het worden in zowel de USA als Europa en vooral thuisonderwijsfamilies werken veel met de methodes die gebaseerd zijn op deze victoriaanse onderwijsvisie.
Wat vinden jullie hiervan? Naast Montessori-onderwijs ook Mason-onderwijs? Ik ben in ieder geval voorstander!
Meer weten? Kijk ook eens hier:
http://www.thuisonderwijs.com/onderwijskundig/charlottemason.html
http://vanallemarktenthuis.wordpress.com/charlotte-masonmethode/