En na zo'n herdenking vraag je je af...en nu? Hoe gaan we nu om met de Joden? Is het 70 jaar na de bevrijding van dit afschuwelijke kamp veilig voor de Joden in Europa, in de wereld? En helaas is het antwoord: 'nee'. Steeds meer Joodse gezinnen vertrekken uit Europa naar Israël, omdat ze hier in Europa bedreigt worden. Bijvoorbeeld omdat ze een davidsster dragen om hun hals, omdat ze een keppeltje dragen of gewoon omdat ze er Joods uitzien. Joodse scholen, musea en synagogen moeten beveiligd worden.
Ja, en in ons land is het zelfs al zo erg, dat op sommige scholen leerlingen niet meer willen horen over de holocaust en agressief worden als het daarom gaat en daarom durven sommige scholen er geen les meer over te geven.
Afschuwelijk vind ik dat. Misselijkmakend. Wie de geschiedenis vergeet, is gedoemd hem over te doen. En is dat niet wat we steeds meer zien gebeuren met het opkomende antisemitisme?
Wat kunnen wij doen om onze Joodse landgenoten te beschermen, wat kunnen wij doen om Auschwitz nooit meer te laten gebeuren?
Wij kunnen veel doen! Er zijn duizenden vrouwen die deze blog zullen lezen, sommigen hebben kinderen of geven les aan kinderen, sommige leiden een club of iets anders. De jeugd is de toekomst en juist daarin kun jij zo een belangrijke schakel zijn.
Wij kunnen:
- Onderwijzen - Neem je kinderen mee naar concentratiekampen (bijv. kamp Amersfoort of Westerbork) en vertel de geschiedenis door. Ga met ze naar het Anne Frankhuis, lees oorlogsboeken (bijv. reis door de nacht of het dagboek van Anne Frank) voor, moedig hen aan om een spreekbeurt voor school over de tweede wereldoorlog te houden. Neem ze elk jaar mee naar de dodenherdenking. Neem ze mee naar een oorlogs- en/of verzetsmuseum of het Joods-historisch museum. Vertel verhalen van familieleden. Geef door dat dit nooit meer mag gebeuren. Dat niemand vanwege ras, huidskleur, geloof of overtuiging vernietigd, bespot en ontmenselijkt mag worden.
- Leer hen liefhebben - Breng hen liefde bij voor het volk van God, de Joden. Gods oogappel, Zijn volk is Hem zeer, zeer dierbaar. Leer hen het recht lief te hebben. Leer ze van jongs af aan wat recht, wat moedig en wat juist is. Laat ze opkomen voor het zwakke, het verdrukte, het arme. Geef hen daarbij zelf het goede voorbeeld. En onderwijs hen daarbij vanuit de Bijbel. En leer ze hun naaste lief te hebben, zelfs als dat misschien wel vijanden zijn.
- Leer ze moedig te zijn: Tegen de stroom ingaan is niet altijd makkelijk, maar wel moedig. Leer ze ten overstaan van vrienden of collega's die andere meningen hebben moedig en respectvol zich te uiten. Leer ze op te komen voor de zaak van de Heere, zelfs als dat hele grote offers vraagt.
- En leer ze bidden. Bidden om de vrede voor Jeruzalem en rust binnen haar poorten. Rust, vrede en veiligheid voor het volk van God.
Mijn opa heeft mensen verborgen voor de nazi's en is verraden en heeft dat duur moeten bekopen doordat hij twee jaar lang in concentratiekampen heeft gezeten en zelfs op een dodenlijst stond. Uiteindelijk is hij wonderlijk bevrijd en heeft er een dagboek over kunnen schrijven.
Hij heeft mij een levendig voorbeeld gegeven van moed, van opoffering en van de kant kiezen van het opgejaagde en het verdrukte, ook al kost het je alles, werkelijk alles.
NOOIT MEER AUSCHWITZ!!
Uitzien naar de wederkomst:
Hoe lang nog Heere?
Dank je wel voor deze blog!
BeantwoordenVerwijderenWij hebben gisteren laat ook nog de verzamelde bevrijdingsfilms gekeken van Bernstein en ideeën van hitchcock. Wat mensonterend ,triest ,er lagen levende doden ...
BeantwoordenVerwijderenEind dit jaar waren we in Theresienstad , het zou een verplichte schoolreis moeten zijn!
Laten we nooit vergeten!
met hartelijke groet, Roos.
Helemaal eens met deze blog Marjolein!
BeantwoordenVerwijderenWat ik eraan toe wil voegen zijn zorgen die hier regelmatig aan de keukentafel worden besproken over de veelal Islamitische jeugd die mijn man onderwijst. Mijn man geeft les op een MBO en hij heeft zeer veel jongeren in zijn klas die moslim zijn. Natuurlijk zijn er veel gematigde moslims die het niet eens zijn met de terreur die nu in de wereld gaande is in de naam van Allah. Maar helaas heeft mijn man in zijn klassen echt heel veel moslims zitten die, onder invloed van de Arabische tv thuis, geloven dat de Joden en de Amerikanen een soort van complot smeden tegen de moslims en de verkeerde informatie op de westerse televisie laten zien. Maw de Joden krijgen weer de schuld! Mijn man kan praten wat hij wil maar deze jeugd is ervan overtuigd dat hun ('enige ware') geloof verdedigt moet worden tegen complotten van buiten af en dat de IS nodig is om zich te verdedigen. Er zijn prachtige catalogi die heroische verhalen en prachtige platen laten zien. Jongeren in Nederland worden daarmee gelokt om voor 'het goede doel' te strijden. Er is laatst op radio 1 bij het programma 'dit is de dag' ook een heel item geweest over de zorgen van leraren over dit onderwerp. De vraag die bij ons nu vaak bij ons opkomt is of we niet een soort paard van Troje binnen hebben. Niet alleen de dreiging van buitenaf, denk aan Parijs en Verviers, maar ook een serieuze dreiging van binnenuit voor iedereen die het niet met hun visie eens is, Dan worden op den duur misschien zowel Joden als christenen bedreigd als de buik van het paard eenmaal open gaat. Mijn man voelt in ieder geval steeds de behoefte om de dialoog aan te gaan (en hij heeft het verhaal van de barmhartige Samaritaan voorgelezen als statement, van rekenen komt niet zo veel terecht op die manier haha!) Welke gedachten heb jij hierover? Hartelijke groet, Mieke
Wat indrukwekkend die film en ook die andere verzamelde films die hierboven genoemd werden.
BeantwoordenVerwijderenWat mij heel erg aansprak was, hoe laag en duivels de mens kan worden/ zijn.
Ook ik moet net als jij Marjolein vaak denken wat kunnen we hier aan doen, wat als het weer gebeurd, want dat het smeulend vuurtje is is wel duidelijk.
Gelukkig mogen we ( ook jou punten in acht nemend) met onze nood teregt bij onze alwetende Vader. Hij heeft alles in Zijn handen en Hij zal straks de wereld rechtvaardig oordelen. De Joden zijn ook nog steeds Zijn volk waar Hij een plan mee heeft en ik mag er op vertrouwen dat Hij weet wat Hij doet/ toelaat. Er staat de wereld nog heel wat te wachten, maar wij hoeven niet te vrezen, we mogen onze verantwoordelijkheid nemen b.v. net als het voorbeeld hierboven, elke dag die we hier van Hem krijgen en onze nood bij Hem brengen. Dat geeft toch rust, want het kan je soms behoorlijk beangstigen allemaal.
God is een machtige vader en uiteindelijk zal Hij, Zijn Koninkrijk zegevieren!
Johanna
Dank je wel voor deze waardevolle blog!
BeantwoordenVerwijderenZo ben ik met mijn dochter van 13 afgelopen zomer in Oostenrijk naar voormalig concentratiekamp Mauthausen geweest.
BeantwoordenVerwijderenErg indrukwekkend om daar samen te lopen waar zoveel mensen onder erbarmelijke omstandigheden op elkaar gepakt zaten en gemarteld en .....
Wat het meeste indruk op ons maakte was de weg die ze veel al op blote voeten moesten afleggen naar de steengroeve. Wij liepen op onze slippers en dat was al niet prettig over de keien. Het was een onvergetelijke dag waar we nog vaak over napraten samen.