Soms raakt je leven in een sleur. Het leven van alledag slokt je op. De zorgen om het wereldnieuws groeien. De huishoudelijke taken stijgen je boven het hoofd. De zorg om de kinderen, hun gezondheid, hun geestelijk leven. Zorgen misschien in het huwelijk of in familierelaties. Het kan je zomaar van minuut tot minuut bezighouden. Terneerdrukken. Angstig en bezorgd maken.
Wat is het dan goed om je blik omhoog te heffen naar God. Niet meer zien op jezelf, je zorgen en angsten maar uitzien naar Hem. Om in geloof te mogen zeggen: Heer, Ik ben het niet waard dat U naar me omkijkt, maar spreek slechts een woord en het zal gebeuren (Lukas 7). Heere, spreek slechts Uw Woord van genade in mijn leven en het zal mijn leven veranderen. Er is niks in mij dat Gods genade verdient. Er is niks wat ik kan doen om Zijn gunst te winnen. Maar als je opkijkt naar Hem, dan is alles te vinden wat je nodig hebt: Genade, vergeving, vrede, liefde, overwinning van angst en zorgen, vreugde en diepe dankbaarheid.
En als je dan gaat beseffen hoe groot Gods genade en liefde voor jou is, dan kan het niet anders of je gaat danken en lofprijzen. Danken voor alle liefdesblijken die je van God krijgt. Alle zegeningen. En als je dan zo je zegeningen gaat benoemen en ze bij Gods troon brengt als dankoffer, dan gaan er dingen veranderen. Het leven van alledag verandert. Je krijgt meer vreugde, je geniet van de kleine dingen om je heen, je kunt ook in moeilijke omstandigheden staande blijven, je relatie met God verdiept zich, je bent zelf tot een zegen.
Michelle Duggar (moeder van 19 kinderen) schreef eens dat ze tot midden in de nacht kleding zat weg te vouwen en te strijken. Er kwam maar geen eind aan het werk. Ze was ontzettend moe en ze vroeg zich af hoe het allemaal verder moest, of ze het nog wel aankon allemaal. Ze besloot God te gaan danken en lofprijzen. In plaats van te klagen, te lofprijzen. Na die lange nacht kwam de pianolerares langs en vroeg haar waarom ze er zo moe uitzag. Michelle vertelde de reden en de pianolerares (die alleenstaand was) zei dat ze de was altijd geweldig vond om te doen en ze heeft sindsdien jarenlang wekelijks geholpen met de was.
Dankzegging verandert de omstandigheden niet altijd, maar wel je houding, je geloof, je vreugde.
Zelf moet ik hier ook altijd weer bij stilgezet worden. Te gemakkelijk kijk ik alleen maar naar mijn eigen tekortkomingen, zorgen en het vele werk wat dagelijks verricht moet worden. Te snel laat ik me bezorgd maken. Maar op het moment dat ik, door de Heilige Geest, Gods genade weer zie en merk en ervaar, dan vormt zich een offer van dankzegging. Dan gaan er dingen veranderen, dan krijg ik het juiste perspectief weer terug: ik, zondaar, heb genade gekregen van God en ik mag mijn leven met Hem leven in dankbaarheid voor alle liefdesgaven die ik uit genade van Hem krijg.
Loof de Heer want Hij is goed, Zijn goedheid duurt voor eeuwig!
Hieronder een filmpje waarin Ann Voskamp vertelt (in het Engels) wat het belang is van dankzegging en hoe dat alles anders maakt. Echt een aanrader om te kijken, ook als je boek van Ann Voskamp al gelezen hebt.