09 september 2014

Lijden omdat je christen bent


We zijn de laatste tijd opgeschrikt door allerlei rampen en oorlogen. Bijzonder aangrijpend is wel wat er door toedoen van de organisatie IS gebeurt in Irak en Syrie en door Boko Haram in Nigeria. Dat christenen (en andere minderheden in die landen) massaal worden opgespoord en afgeslacht. Dat er in de stad Mosul en andere steden geen christenen meer zijn, omdat hun huizen werden gemerkt met de Arabische letter ‘N’ ten teken van het feit dat ze horen bij de Nazareners, oftewel, bij de navolgers van Jezus van Nazareth. Ieder die dat teken draagt, wordt vermoord, gemarteld of ontvoerd.

Zulk fysiek lijden overkomt veel christenen in de wereld, terwijl wij hier in vrede en rust naar de kerk kunnen en in alle vrede en rust blogs als deze kunnen schrijven, gebedskringen kunnen organiseren en Bijbelstudies mogen houden. 
Maar ook in Nederland komt de hitte van de verdrukking dichterbij. De hete adem van radicale extremistische moslims aan de ene kant en radicale atheïstische Nederlanders aan de andere kant voelen we als christenen al in onze nek. Ons land is overal tolerant voor behalve voor het christelijke geloof. Je merkt het aan het antisemitisme dat er volop is, onberedeneerde haat tegen het volk waar ook onze Heere Jezus Christus bij hoort, de Joden.    

Dit lijden, dit onrecht kan me persoonlijk echt benauwen. Er zijn gevoelens van angst en onmacht en vragen, veel vragen. Waarom laat God dit toe? Wat zou ik doen als ik zou moeten vluchten? Waar gaat het heen met de wereld? Tegelijk merk ik dat ik door de zorgelijke situatie in de wereld veel meer ben gaan verlangen naar en bidden om de wederkomst van onze Heere Jezus Christus

Misschien herken je deze vragen en tegelijk deze verlangens wel en zit je hier ook mee. Juist daarom wil ik er met jullie over nadenken en daarvoor gebruik ik een aantal dingen die ik gehoord heb in een preek over het lijden van christenen.

Ik denk dat veel christenen de gedachte hebben dat het vreemd is als je pijn en lijden overkomt. We willen immers allemaal succes hebben en voorspoed en gelukkig zijn, juist ook als we christen zijn. God is vóór ons. En dús kan het niet meer mis gaan, denken we dan. En we denken dat als God ons zegent dat dat betekent dat we dan automatisch succes hebben en voorspoed. Maar dat is onzin! Als je in de Heere Jezus mag geloven, als je een getrouw christen wilt zijn, dan kan dat nooit zonder te lijden. Dat kan niet. Het lijden hoort bij een christen.

Toch? Dat zegt de Bijbel toch? Dat zegt Jezus Zelf. Hij zei: ‘In de wereld zult u verdrukking hebben.’ (Joh. 16). En: ‘U zult door allen gehaat worden omwille van Mijn Naam’ (Matt. 10); ‘Als de wereld u haat, weet dat zij Mij eerder dan u gehaat heeft (…) Herinner u het woord dat Ik u gezegd heb: Een slaaf is niet meer dan zijn heer. Als zij Mij vervolgd hebben, zullen zij ook u vervolgen.’ (Joh. 15). 

Lijden hoort er dus bij...

Begrijp me goed: dat is niet gemakkelijk. Het is ook niet zo dat christenen van pijn en lijden houden. Het is niet zo dat we dat opzoeken en uitkiezen. Integendeel: het is een schrikbeeld voor ieder mens om te moeten lijden. En toch… toch schrijft Petrus in 1 Petrus 4 vers 12: ‘Geliefden, laat de hitte van de verdrukking onder u, die tot uw beproeving dient, u niet bevreemden, alsof u iets vreemds overkwam.'

Petrus gebruikt tweemaal het woord ‘vreemd’. Hij benadrukt het dus. Hij zegt: daar moet je niet van opkijken. Dat moet je niet verbazen. Nee, dat dient tot je beproeving.

Dat is een beetje een moeilijk woord, beproeving. Maar als je dat woord wilt begrijpen moet je denken aan een goudsmid of een zilversmid van vroeger. Dan werd er goud of zilver gevonden in de bergen, maar dan was er nog allerlei vuil omheen. Een goudsmid vindt natuurlijk het goud het allermeeste waard als het puur is, als het echt helemaal alleen goud is. En daarom verhit hij zo’n gevonden klomp in het vuur. Dat lijkt dom, want dan ben je alles kwijt, zou je denken, maar dat is niet zo. Want door de hitte van het vuur brandt alles weg wat geen goud is. De smid gaat daar net zolang mee door tot hij het pure goud overhoudt.

Zo kostbaar vindt God Zijn kinderen dat hij ze als het ware door het vuur van de verdrukking reinigt en zuivert. Alles wat nog onzuiver en onheilig is, moet weg. Zo gebruikt God de verdrukking om christenen te beproeven, om ze sterker te maken. Dat is pijnlijk. Dat lijkt onbegrijpelijk. Maar het is net zoals een man met een wijngaard zijn druiven snoeit. Dat doet hij met de bedoeling dat er meer vrucht komt. Zo gebruikt de Heere dat kwade dat ons overkomt dus met een goed doel, namelijk om Zijn kinderen klaar te maken voor de eeuwige heerlijkheid. En terwijl de wereld denkt dat je omlaag geduwd wordt en vernietigd wordt, is het in werkelijkheid zo dat God je omhoog haalt en je sterker maakt.

Petrus zegt: wees niet verbaasd, alsof het iets vreemds is. Alsof God plotseling ook niet weet wat er gebeurt. Alsof Hij machteloos is. Nee, zegt Petrus, maar Hij gebruikt dat verschrikkelijke dat mensen elkaar kunnen aandoen, en waar de duivel de mensen toe aanzet, om Zijn kinderen klaar te maken voor de eeuwige heerlijkheid.

Misschien waren er christenen die zeiden: Maar Petrus, het doet zo’n pijn, het is zo erg… En dan zou Petrus zeggen: ik zeg ook niet dat het geen pijn doet, maar dat je er niet verbaasd over moet zijn als het komt. Een slaaf is niet meer dan zijn heer… Ze hebben het bij Jezus gedaan, ze zullen het ook bij jou doen.

Want dat is waar Petrus de christenen vervolgens op wijst. Als je als christen lijdt, dan heb je gemeenschap aan het lijden van Christus, dan deel je in wat Hij heeft moeten doorstaan om zondaars te redden van de eeuwige dood. En wat had Jezus misdaan? Hij had zieken genezen, zonden vergeven, liefde uitgedeeld. Niets dan goeds. Maar de satan is eropaf gevlogen en heeft Jezus laten kruisigen. Diezelfde haat treft elke christen die op de Heere Jezus lijkt, die iets heeft van Zijn liefde en ontferming. Daar wordt de duivel woest van. Echt, als we door het geloof een beetje op de Heere Jezus gaan lijken, dan moeten we niet verwachten dat de wereld om ons heen applaudisseert en het geweldig vindt. Nee, want waar bracht het heilige en volmaakte leven waarmee Hij Zijn Vader diende Jezus? Aan het kruis. Bij de dood. Zo geldt dat ook voor allen die in Hem geloven. Dan komt er vervolging. 

Wanneer je zo deelt in het lijden van Christus is dat geen reden om bij de pakken neer te zetten, zegt Petrus, maar om je juist te verblijden en te verheugen. Dat had Jezus al gezegd in Mattheüs 5: ‘Zalig bent u als men u smaadt en vervolgt en door te liegen allerlei kwaad tegen u spreekt, omwille van Mij. Verblijd en verheug u, want uw loon is groot in de hemelen, want zo hebben ze de profeten vervolgd die er voor u geweest zijn.’ Als je namelijk in het lijden één bent met Christus, dan zul je dat óók zijn in de heerlijkheid. Het lijden is maar tijdelijk, de heerlijkheid is eeuwig.

Hoe kun je dan ooit staande blijven als er vervolgingen losbreken als in Irak? Als je kind voor je ogen onthoofd wordt, als dorpen in brand worden gestoken. Hoe kun je volhouden? 

Nou, door je te verblijden in Hem. Verheug je om de redding die Hij gebracht heeft en voor de toekomst die Hij voor ons opendeed. Wees gericht op Hem die ons is voorgegaan en die door het lijden heen is ingegaan in de eeuwige heerlijkheid. Die beloofd heeft dat wie deelt in Zijn lijden ook deelt in die heerlijke toekomst.

En schaam je niet voor Jezus Christus en het Evangelie. Hij heeft de vloek die wij verdienen voor ons gedragen. Hij maakt voor zondaren een plaats in Gods huis. Wat heeft Hij jou ooit verkeerd gedaan? Schaam je niet om voor Zijn Naam te lijden. Houd vol! Laat als het lijden komt, je schouders niet zakken, maar verblijd je juist, verheerlijk God.

En houd de hoop vast, die hoop, dat geloof, waardoor een kind van God mag weten dat zelfs de dood niet, zelfs het lijden niet, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus onze Heere. In die hoop mogen wij vandaag kerk zijn. Vol verwachting. Al huivert ons hart soms, al huilen we om wat de broeders en zusters in de wereld overkomt, wij hebben hoop.
Daar gaat het om. Dat we volharden. Wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.

En weet je, als het nu inderdaad zo is in jouw leven of zo zal worden bij ons, dat mensen ons inderdaad smaden en lasteren en pesten omdat we christen zijn, omdat we de Naam van Christus dragen, omdat we bij Hem willen horen en Hem niet willen verloochenen, bedenk dan alsjeblieft dat in die haat die op je afkomt het niet om jou persoonlijk gaat, maar dat het om Hem gaat, om Jezus. Denk dan: het gaat niet om mij, het gaat om U, lieve Heere Jezus. Blijkbaar zien de mensen dan iets in ons wat hen aan Jezus doet denken. Daarvoor mag je God danken, als ze iets van Jezus in ons zien. Maar bedenk dan dat het in alle vervolging niet in de eerste plaats gaat om mensen, maar om Jezus Christus. In elke christen die gedood, verkracht, geslagen, gemarteld, mishandeld en bespuwd wordt, die minachting treft en niet meer meetelt, is het Christus Zelf die opnieuw wordt gedood, geslagen enz.

Laten we dat alsjeblieft nooit vergeten. En laten we als het ons overkomt niet afvragen: waarom doen ze me dit aan? Maar laten we onszelf afvragen: hoe kan ik in deze situatie God verheerlijken? Hoe kan ik Zijn Naam groter maken, hoe kan ik Hem dienen, Die mij zo heeft liefgehad, Die Zich overgaf tot in de dood, ja, de dood aan het kruis, opdat ik zou leven voor God. Hoe kan ik Hem mijn liefde laten zien?

Misschien denk je wel: kan het God dan niets schelen dat Zijn kinderen zo ernstig vervolgd en verdrukt worden? Ja wel. Dat kan God alles schelen. Het is niet zo dat het lijden God niets doet. Dat was juist de reden dat Jezus kwam. Hij kwam vanuit de heerlijkheid middenin deze wereld staan, middenin de vloek, middenin het lijden. Hij kwam er niet alleen in staan, Hij ging eraan ten onder. Jezus weet wat lijden is. En al het lijden van al Zijn kinderen van alle tijden, dat heeft Hij gevoeld en dat voelt Hij nog. Niemand voelt de pijn van de christenen van Irak en Nigeria (en van ons als het ons zou overkomen) dieper en meer dan Jezus. Hij weet wat Zijn lichaam, Zijn kinderen, meemaakt. Hij ziet het. God ziet alles wat er gebeurt. En Hij zal rechtspreken....

Want wat wij nu zien en wat er vandaag gebeurt is niet het laatste. Het is lijden, maar het is lijden onderweg naar de heerlijkheid. De kerk onder het kruis heeft hoop. Paulus zegt het zo in Romeinen 8: ‘Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.’ Paulus zit in de gevangenis. Paulus is gestenigd, verhongerd, voor dood achter gelaten. Paulus weet wat lijden is. En toch zegt hij: dat verschrikkelijke van vandaag, dat onmenselijke lijden, dat valt weg, dat kan niet op tegen de heerlijkheid die wacht. Daar ziet de kerk naar uit, naar het moment dat de eeuwige verlossing aan zal breken en dat God zal rechtspreken!
Een mooi voorbeeld is het verhaal over Stefanus. Als die gestenigd wordt door mensen die een felle haat hebben tegen hem vanwege Christus, dan ziet hij vlak voor zijn sterven de hemel geopend en Jezus staand aan de rechterhand van God de Vader. Jezus staand. Hij heeft alle macht in hemel en op aarde. Jezus, Die alles ziet en weet. Jezus, met de wonden van het kruis nog in de handen. En dan bidt hij wat Jezus ook bad: Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. Ze hebben niet door dat ze tegen U in opstand zijn gekomen. Vergeef het hun.
Je merkt door wat Stefanus daar ziet, dat er uitzicht is over dit leven heen, over de dood heen. Gods goedheid, die beter is dan dit leven. God houdt Zijn kinderen vast, in alles.

We merken dat er een troon is in de hemel waarop Hij zit die zal oordelen over de levenden en de doden. We merken dat allen die lijden om Zijn Naam eenmaal Thuis zullen komen. Maar dat zal ook de tijd zijn dat het recht zal zegevieren. God zal recht spreken over goddelozen en moordenaars. Dat betekent heerlijkheid voor allen die geloven. Maar dat betekent oordeel, eeuwig oordeel voor hen die Gods kinderen vervolgen. Gods vijanden zullen vergaan. De dag komt dat alles zal worden rechtgezet. Dan komt de nieuwe hemel en de nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont. 

Vertrouw jezelf dan maar aan Hem toe. Hij is trouw. Hij faalt niet. Hij houdt het in Zijn handen. Ook al begrijp je het niet, vertrouw Hem maar! Hij laat niet los de werken van Zijn handen. Leg je leven maar in de handen van de getrouwe Schepper.  Daar wil Hij ons hebben. Jou en mij. Hij heeft onze zaligheid op het oog! Hoe ik dat weet? Nu, wij zijn gedoopt. Wij zijn gemerkt met Zijn Naam. IS merkt christenen in Irak met de Arabische letter ‘N’ om hen te doden uit haat. Maar Christus heeft ons gemerkt met de naam van Zijn eeuwige liefde om ons zeker te laten weten: Ik heb je Leven op het oog. Bij Mij ben je veilig. Inderdaad, in de wereld zul je verdrukking hebben, MAAR, heb goede moed, Ik heb de wereld overwonnen.

(Grotendeels overgenomen uit een preek van mijn man over 1 Petrus 4 met als thema: Kerk onder het kruis, 17 aug, 2014)

nonsens
,. Onzin. Als je in de Heere Jezus mag gelov
. Dat hebben. Dat als je een. Dat
Als het gaat over het lijden in het algemeen raad ik je sterk aan om het boek 'Lijden in Gods Hand' te lezen van Christa Rosier. Dit is een bijzonder indrukwekkend en verhelderend boek over het lijden en hoe je dat lijden over kunt geven in Gods Hand. Ook als er iemand in je omgeving is die ernstig ziek is of op een andere manier veel moet lijden raad ik je aan dit boek aan hen cadeau te doen.





11 opmerkingen:

  1. Hallo marjolein

    Al enige tijd volg ik jouw blog en met plezier moet ik zeggen.
    Dit stuk in het bijzonder raakt mij. Het raakt mij omdat het idd gaat over beproevingen. Beproevingen die christenen ondergaan maar ook beproevingen die moslims zoals ik ondergaan.
    Om elke dag te moeten uitleggen dat de zogenaamde isis een vreselijke verschijning uit het niets is en dat de ik als moslim maar vooral de islaam daar niets mee te maken heeft.
    Het feit dat een moeder smeekt om haar kind te laten leven die dan gruwelijk afgeslacht wordt, bewijst alleen masr nog meer dat het niets met islaam te maken heeft daar de betekenis vrede is.
    Beproevingen zullen denk ik alle gelovigen voor altije hebben en dat is goed want dat houdt je wakker kritisch en sterk in je geloof in Hem, God De Almachtige De Genadevolle.
    Wat ik zelf een prachtige uitspraak vind van onze Profeet Mohammed vrede zij met hem en alle profeten: deze wereld is voor de gelovigen als een gevangenis ( door alle beproevingen) en voor de ongelovigen als een paradijs ( door de greep van t niet geloven in de Heer het hiernamaals enzovoort. )

    Anyway hier wou ik t wel bij laten. Mooi om de overeenkomsten te lezen en moge God ons allen beschermen en zegenen. Ameen

    Liefs

    Hayat

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Hayat, bedankt voor je reactie en wat fijn dat je mijn blog vaker leest. Ik hoop dat het je tot zegen mag zijn!!

      Ik snap dat er veel moslims zijn die het afschuwelijk vinden wat IS doet en dat er ook veel moslims zijn die lijden onder regimes als IS en de Taliban en dergelijke.

      Ik begrijp dat je schrijft dat de Islam vrede voorstaat en voorschrijft en dat je het erg vindt dat er zoveel sekten binnen de Islam misbruik maken van hun positie en minderheden ernstig onderdrukken of vermoorden.

      Toch moet ik eerlijk zeggen dat ik niet denk aan het woord vrede als ik 'Islam' hoor. In elk land waar de Islam de hoofdgodsdienst is, worden christenen en joden ernstig vervolgd en onderdrukt en is er voor hen zeker geen vrede.

      Ik heb een heel tijdje Nederlandse les gegeven aan moslimvrouwen en heb ze wekelijks bij me thuis uitgenodigd en ik heb vrouwenochtenden georganiseerd om deze vrouwen mijn (onze) vriendschap aan te bieden en elkaar beter te leren kennen. Wat mij opviel was de hartelijkheid van deze vrouwen en hun spontaniteit en zorgzaamheid. Maar..ze hadden geen vrede. Ze kenden geen vrede en ze waren er echt heel erg naar op zoek. En als ik ze dan vertelde van de Vrede die er te krijgen is door het geloof in Jezus Christus dan wilden ze daar graag meer over weten en ze wilden altijd graag met me bidden, maar de gevolgen waren ook voor deze vrouwen groot. Sommigen mochten niet meer komen van hun man, anderen werden ernstig mishandeld door hun man omdat ze met me mee waren gegaan naar een vrouwenochtend. Weer een andere vrouw vroeg me om een Bijbel, maar durfde er niet mee naar huis, ze was doodsbang voor haar man. Ik heb veel lieve en hartelijke moslimvrouwen leren kennen, maar geen enkele vrouw was echt vrij. Ik heb gesproken met vrouwen die vooral door hun man en door druk van schoonfamilie een zwaar leven leiden en dan ook nog eens in een vreemd land. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na jarenlang omgegaan te zijn met deze vrouwen geen godsdienst van vrede heb leren kennen, maar een godsdienst van onderdrukking.

      In Johannes 8: 31-36 staat

      'Jezus dan zei tegen de Joden die in Hem geloofden: Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen, en u zult de waarheid kennen,
      en de waarheid zal u vrijmaken. Zij antwoordden Hem:
      Wij zijn Abrahams nageslacht en zijn nooit slaaf van iemand geweest; hoe kunt U dan zeggen: U zult vrij worden?
      Jezus antwoordde hun: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Ieder die de zonde doet,
      is een slaaf van de zonde. En de slaaf blijft niet eeuwig in het huis; de zoon blijft er eeuwig. Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn.'

      En dat is waar het om gaat. We kunnen niet door punten te verdienen genade bij God krijgen, ook niet door goede daden of iets dergelijks. Wij verdienen de eeuwige dood door onze zonde en wij kunnen niet bij God in de buurt komen door onze zonde. Maar toch had God de wereld zo lief, dat Hij zelf naar de aarde is gekomen om onze straf voor de zonde te dragen en als je Hem om vergeving vraagt dan zal Hij je vrijmaken, want als je de Zoon (Jezus Christus die één is met de Vader) kent dat zul je echt vrij zijn en de echte vrede kennen en dan ervaar je door die genade van Hem zo'n diepe vreugde dat het werkelijk je verstand te boven gaat.

      Ik hoop dat je mijn reactie begrijpt en ik bid je van harte die vrede en genade toe.

      Liefs terug van Marjolein

      Verwijderen
  2. Net als Hayat volg ik je blog (ik vind het interessant om over andermans geloofsovertuiging te lezen) en ik ben een praktiserend moslima. Maar wat ik niet zo snap is dat je zegt dat in Nederland overal plek is behalve voor christenen. Ik denk dat je geen flauw idee heb hoe vaak ik me als moslima moet verdedigen of hoe vaak ik word uitgescholden simpelweg alleen al vanwege het soort kleding dat ik draag. Of als je iets in een krant leest (sorry, ik heb geen tv) over een praktiserende moslim is het gelijk een "haatbaard" etc. Ik zou ook graag willen weten in hoeverre moslims in Nederland het de christenen belemmeren om hun geloof te uiten... Gezien je het specifiek over Nederland hebt.

    Buiten Nederland zijn er helaas wel vele sekten actief maar ik zou wel willen weten wat er specifiek in Nederland gaande is. Ik word ook als radicaal beschouwd door de buitenwereld, zelf zie ik het als praktiserend. Maar ja, als je een lange zwarte jurk en hoofddoek draagt en je (net als orthodoxe joden) het tegengestelde geslacht geen hand geeft ben je per definitie al 'radicaal'. Geen kritiek dus maar ik ben gewoon écht benieuwd in hoeverre moslims het jullie, in jouw optiek, onmogelijk maken om je geloof te belijden.

    Moslims lijden evenveel als christenen door toedoen van sekten zoals IS(IS), Taliban etc. Wat je helaas niet in de media hoort is dat zij juist ook zoveel moslim-slachtoffers op hun geweten hebben. Niet dat dat erger is dan christelijke slachtoffers maar ik vind het helaas wel erg dat dit amper belicht wordt.Overigens hoop ik ook dat wanneer je zegt voor onderdrukte christenen op te komen, Palestijnse christenen ook inbegrepen zijn. Zij lijden nu al meer dan 60 jaar vanwege de zionistische bezetting. Jammer alleen dat veel mensen zich niet realiseren dat antizionisme iets anders is dan antisemitisme.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie. Fijn om te lezen dat je ook mijn blog weleens leest! Deze blogpost is speciaal geschreven voor christenen en over de vervolging van christenen die er wereldwijd is, daarom ben ik verder niet ingegaan op de andere slachtoffers van sekten als IS of de Taliban.

      In ons land heb je gelukkig de vrijheid om christen te mogen zijn of jood of moslim. Maar er is weinig tolerantie naar het christelijk geloof toe en naar de joden toe. Dat zie je vooral in grotere steden waar joden niet meer met een keppeltje over straat kunnen, waar een priesterstudent achtervolgt wordt, waar haatleuzen geroepen worden en je merkt het vooral op internet, waar vooral atheïsten geen goed woord over hebben voor alles wat met het geloof te maken heeft en daarin zijn ze soms eng radicaal bezig (ook tegenover moslims). Gelukkig hebben we in dit land allemaal de vrijheid om te geloven wat we willen en ik hoop dat dit grondrecht altijd gehandhaafd zal blijven.

      Ik weet dat moslims wereldwijd ook veel lijden, maar in elk land waar de Islam de hoofdgodsdienst is worden christenen en joden zwaar onderdrukt en is er geen vrijheid van Godsdienst. Als een moslim besluit christen te worden is hij of zij gelijk vogelvrij verklaard. Daarom hoop ik van ganser harte dat er geen moslimmeerderheid in ons land zal komen enkel en alleen omdat dat zal betekenen dat er een einde komt aan onze godsdienstvrijheid.

      Palestijnse christenen zijn er bijna niet meer over omdat ze bijna allemaal uitgeroeid of ernstig onderdrukt worden door de palestijnse moslims en dus niet door Israel. Anti-zionisme is helaas erg verweven met antisemitisme en dat merk je dan ook aan de hatelijke reacties en acties tegenover Joden in ons land van voornamelijk moslims (extremisten).

      Hartelijke groet, Marjolein

      Verwijderen
  3. Hoi Marjolein,

    Dank voor je blog. Wat een heftig filmpje ook! Ik heb een uitgebreide reactie, hopelijk vind je dat niet erg. Het is mee hardop meedenken. Ik post het in een paar delen omdat het anders niet past.
    Voor de situatie in Nederland ben ik zelf ontzettend dankbaar. Persoonlijk voel ik mij vrij om te getuigen, te vinden wat ik wil. Ik denk niet dat we op dit moment hier met veel verdrukking en vervolging te maken hebben, zeker niet op grote schaal.
    Ik merk dat ik vooral mijzelf in de weg zit als het gaat om getuigen. Zelfs binnen de kerk. Ik vraag me af tot in hoeverre ik echt standpunten durf in te nemen. Altijd zijn er die vragen in je achterhoofd wat men van je zal denken of zeggen, vindt men je te radicaal of juist te weinig radicaal? Kan ik benoemen wat Jezus voor mij betekent? Of wil ik liever altijd maar aardig, gemakkelijk in de omgang worden gevonden. Durf ik dingen op te schudden en stelling te nemen als het nodig is of praat ik mee? Dat soort dingen... van die zelfcensuur heb ik meer last dan daadwerkelijk van de mensen.
    Daarbij komt natuurlijk dat tegenwerking, pesterijen op kleine schaal wel voor komen. Dat sommige studies en beroepen voor christenen lastig zijn. Als je niet in evolutietheorie gelooft zijn historische studies en biologie lastig en moet je telkens de discussie aan, zijn colleges opgebouwd om je te beïnvloeden vanuit een andere hoek. Ook horeca en winkels worden moeilijk omdat je steeds vaker op zondag moet werken. Trouwambtenaren die verplicht alle soorten huwelijken moeten sluiten, ook die tegen hun geweten ingaan. Ook dat het verbod op godslastering uit de wet gaat/ is. Misschien dat daarmee enkele vragen van de dames hierboven worden beantwoord. Dit zijn zaken waardoor christenen zich minder vrij voelen. Vooral nu onder VVD deze zaken steeds meer realiteit worden.
    (wordt vervolgd)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat ik daarnaast helaas wel beangstigend vindt is dat zo'n 75 % van de Nederlanders met Marokkaans/ Turkse achtergrond in min of meerdere mate symphatiseert met isis. En ik zeg 'helaas' want ik heb lange tijd contacten gehad met moslima's (door omstandigheden afgelopen 1,5 jaar even niet).

    Ik vindt het een enorm hoog percentage en ik heb er echt verdriet van. Dit ook omdat in mijn jeugd vaak negatief over moslims werd gepraat en ik hen altijd verdedigd heb. Moslims en de Islam werden als een bedreiging gezien..'als er een oorlog is en ze moeten kiezen tussen Islam en mensen die uit naam van de Islam strijden of anderen, zullen ze al-tijd loyaal zijn aan de Islam.' Dat soort uitspraken werden gedaan. Ik kwam daar erg tegen in verzet. Omdat ik in dit soort uitspraken het menselijke ook miste. Dat moslims ook gewoon mensen zijn met hun eigen gedachten, dromen, dagelijks leven die vaak ook gewoon in vrede willen leven. Dat we ze bij voorbaat al als een soort verraders in spe willen zien. Daar wilde ik niet aan.
    Helaas blijkt met de huidige conflicten toch dat er meer waarheid in die vreselijke veronderstellingen zat dan ik zou willen. Bijv. dat hoge percentage symphatie, zogenaamd gematigde moslims die de huizen van hun verdreven christelijke buren plunderden en meehielpen ze te verdrijven, 'bekeerde' nederlands autochtone moslims die meedemonstreren voor isis of zouden willen afreizen, evenals een groep allochtone moslims die zo het democratische gedachtengoed verraden en blijk geven niets te geven om de rechtstaat en democratie, waar wij hier zo blij mee zijn (vooral na WO II).

    Ik help mezelf te bedenken dat er ook moslims zijn die gevangen vrouwen hebben vrijgekocht en teruggesmokkelt naar familie, dat er in ieder geval nog een deel van de moslims is die ook walgt van wat isis aanricht.

    Maar ik voel wel meer een tweespalt in de samenleving. Dat vind ik erg jammer, maar het is ook wel logisch misschien. De waarheid zal bovenkomen. Maar ik geloof dat er ook veel moslims zijn die oprecht God zoeken. De Bijbel zegt (en ik geloof) dat Jezus de toegang tot God mogelijk maakt. Dat er zonder Hem geen redding is. Dat je jezelf niet kan redden door goede daden of een goede levensstijl omdat iedereen vanaf zijn / haar vroegste jeugd tekort schiet. Dat je daarom het niet redt zonder iemand die voor jou in de plaats wil staan. Dat je daarna God uit liefde wilt dienen en Hem wil gehoorzamen, niet omdat je redding ervan afhangt. Dus hoewel onze visie op 1 van de belangrijkste zaken, onze redding en onze verhouding met God wezenlijk verschilt, zie ik wel veel oprechte devotie, een zoektocht naar genade en vergeving bij de moslima's die ik heb ontmoet. Ook proberen zij daadwerkelijk goed te leven, vriendelijk te zijn en behulpzaam, omdat ze weten dat God dat van hen vraagt. Ik houd me vast aan de woorden uit de Bijbel dat ieder die zoekt Hem ook zal vinden. http://www.biblija.net/biblija.cgi?l=nl&set=10&id18=1&m=Lucas+11

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Momenteel woon ik in een wijk waar ook veen Nederlandse moslima's zijn, met enkelen had ik tot voor kort contact. Onlangs zijn er ook meer extreem geklede jonge moslims komen wonen. Ik denk dat je niet vreemd moet opkijken als moslims dat je kritische vragen krijgt als je zo gekleed door het leven gaat. Ik vind het zelf niet prettig omdat je weet dat er een godsdienstige stroming hoort bij de kleding. Het gaat niet om de kleding an sich. Ieder is vrij te geloven wat hij/ zij wil, zelfs als je daarmee groeperingen steunt of begrip voor ze hebt die wij totaal verdervelijk vinden. Maar verwacht niet dat je daar symphatie mee wekt onder de rest van de bevolking. Als 75 % van de moslims iets voor isis voelt, is het niet meer dan aannemelijk om te verwachten dat de strengere stromingen binnen de islamitische gemeenschap eerder achter isis staan dan de liberale. Dus als je mensen ziet die in houding en kleding geschaart kunnen worden onder de strenge stroming dan is het niet vreemd dat we er vanuitgaan dat we denken dat zij isis een warm hart toedragen. Daarnaast is zelfkritiek binnen de islamtische gemeenschap ook ver te zoeken, dus als wij er als Nederlanders (niet moslims) er ver naast zitten in onze aannames dan zou ik zeggen: demonstreer een keertje tegen isis als moslims. Wat zou dat verfrissend zijn! Wat een waardering zouden de moslims hiermee ook oogsten. Die van mij in ieder geval wel!

    Ik laat het hier maar bij. Biddend voor de christenen in vervolging! Dat God ons ook die moed mag geven, die onze broeders en zuster hebben ontvangen en zo nodig hebben. En als er iets niet goed is in wat ik hierboven heb gezegd of als mensen ermee gekwetst worden, vergeef me dan alsjeblieft.

    Lieve groeten,

    Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je mooie, respectvolle en waardevolle reactie, Annemieke. Ik ben het volledig met je eens en heb bewondering voor de manier waarop je dit geschreven hebt. Liefs!

      Verwijderen
  6. Annemieke, een aantal dingen vallen mij op, zo zeg je bv. dat 75% van de moslims Isis verdedigen. Eerlijk gezegd geloof ik dat niet zo, niemand in mijn omgeving is het met ze eens. Ook binnen onze moskee ken ik zo'n persoon niet, ja in de hele moskee was er 1 (de meeste Isis sympathisanten komen niet in moskeeën) maar zodra dat duidelijk werd heeft het bestuur hem gelijk de deur gewezen. En ik ga vnm om met praktiserende moslims. En ook: dat degenen die het niet met ze eens zijn, dan dus liberale moslims zijn... Ook apart, want zoals ik al aangaf, ik ben praktiserend (dus verreweg van 'liberaal' zoals de gemiddelde niet-moslim dat zou zien) maar probeer hen juist vanuit de islamitische bronnen te weerleggen.
    Vanuit mijn visie is demonstreren niet toegestaan, omdat wij de regeringsleiders moeten gehoorzamen. Dat betekent niet dat wij het overal mee eens moeten zijn maar demonstreren is een vorm van rebelleren die vanuit de overleveringen wordt afgewezen. En zelfkritiek? Ik weet niet hoe ik dat moet opvatten maar kritiek op mijn geloof zal ik nooit hebben omdat ik geloof dat deze perfect is... Net als een christen dat gelooft over zijn/haar religie. Hele sites vol met weerleggingen (inhoudelijk, met verzen en overleveringen) bestaan er, maar dat zijn niet typische sites die de gemiddelde niet-moslim bezoekt, denk ik.

    Ik verwacht overigens geen sympathie voor de kleding die wij dragen. Maar het zou toch wel fijn zijn om er eens niet om uitgescholden te worden. Net zoals ik niks zeg over/tegen vrouwen met ultrakorte rokjes... Overigens, wanneer ik een vrouw met lange rok en hoed zie, weet ik ook wel met welke groep zij zich associeert.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Beste Anoniem,
    Ik ben blij te horen dat het bij jullie in de moskee anders beleefd wordt.

    De bronnen die ik hiervoor heb zijn deze (onderzoek). Het enige wat ik nog ter verzachting zou kunnen bedenken is dat het onderzoek uit mei komt. Hopelijk heeft de moslim gemeenschap zich grotendeels bedacht nu er zoveel meer gruwelijkheden bekend zijn.
    http://www.elsevier.nl/Nederland/nieuws/2013/5/Driekwart-Nederlandse-moslims-vindt-Syrie-gangers-helden-1266504W/
    http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3448325/2013/05/28/Driekwart-Nederlandse-moslims-vindt-Syrie-gangers-helden.dhtml

    Ik wist niet dat demonstreren tegen je geloof is. Eigenlijk is het ook geen rebellie maar het duidelijk maken van een standpunt. Je wilt de overheid niet omver gooien, neem ik aan, maar steun betuigen aan mensen in nood. In die zin zou je ook van een steunbetuiging i.p.v. demonstratie kunnen spreken. Bovendien zie ik vaak moslims demonstreren tegen Israel's activiteiten om het politiek correct te zeggen. Maar zoals dat bij christenen is, zal het bij jullie ook wel zijn dat het per persoon of richting verschilt.

    Lof voor je inspanningen om vanuit islamtische bronnen de argumenten voor het verheerlijken van deze terreurgroep te weerleggen. Dat is denk ik ook veel waard! :-)

    Met zelfkritiek bedoel ik niet dta je je eigen godsdienst afvalt, maar de praktijk. Zo af en toe moet je om jezelf kunnen lachen en huilen, denk ik. Christenen doen dat denk ik ook. We lachen om onze vele kerkstromingen, maken er soms grapjes over. En tegelijk bidden we voor verandering, voor vergeving dat we zo verdeeld zijn. Of als we terugblikken naar de geschiedenis, dan is het eerlijk om onze fouten toe te geven. Om vergeving te vragen voor de rol van de kerk in zaken als slavernij, of anderszins. Dat openbaar vergeving vragen, dat je jezelf en je eigen optreden onderzoekt en je fouten toegeeft als gemeenschap is iets wat je kracht kan geven denk ik. Je hoeft je daar niet voor te schamen, je komt er sterker uit dan dat je jezelf altijd verdedigt. Ik heb me wel eens geschaamd voor wat christenen in naam van God anderen aan hebben gedaan. Ik vraag me af: hebben moslims dat nooit? Ik hoor dat geluid namelijk niet. Het zou veel toevoegen.

    Uitschelden is nooit gerechtvaardigt! Kritische vragen, opmerkelijke blikken (in het geval midden op een warme zomerse dag een vrouw tot over haar neus gesluierd is met zwarte handschoenen aan) dat is te verwachten denk ik. Maar wees bewust dat deze kleding ook angst kan oproepen bij mensen die niet veel van de islam weten en die wel bovenstaande artikelen hebben gelezen. Misschien niet geheel onterecht dan toch? Toch hoop ik voor jou dat je in vrede met je eigen keuzes kan leven en dat je niet wordt lastig gevallen. Ik ken de sites niet waar je het over hebt en ik probeer je niet te overtuigen van wat ik geloof, dat kan God alleen. Maar ik begrijp dat dit betweterig over kan komen, excuus daarvoor.

    Gods zegen,
    Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Beste Dames,

    Ik heb vol bewondering en verwondering jullie reacties gelezen. Ik wil er niet veel meer aan toevoegen. Maar ik wil jullie graag een compliment geven. Jullie hebben jullie gedachten en overtuigingen zo mooi en goed verwoord en met zoveel respect voor elkaar. Dat doet mij erg goed om dat zo te lezen!! Uit ervaring weer ik dat dit ook heel erg anders kan!
    Dank je wel!

    Groet, Sara

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je wilt reageren. Ik hoop dat je dat zult doen als de vrouw uit Spreuken 31:26 -Zij doet haar mond open met wijsheid,
onderricht uit genegenheid ligt op haar tong-